Аққудың айырылуы. Сəкен Сейфуллин

      Арқада бір жер бар еді,

      Жібек самал саясы:

      Саяда бір көл бар еді,

      Сырлы кесе аясы.

      Маржан құмы, күміс суы

      Көл еді кең айнадай:

      Мұнарытқан торғын буы,

      Көк кестелі айнала.

      Қалың топ-топ, алшақ-сирек

      Жасыл қамыс дестесі:

      Бейне қолмен салған ирек

      Көлдің жасыл кестесі.

      Əдемі еді мөлдіреген

      Айна көлдің көрнегі;

      Су бетінде елбіреген

      Ақ шашақтар өрнегі.

      Пай шымылдық, жасыл құрақ

      Қалың біткен ту құрақ.

      Кейде аққулар жасырынад,

      Шымылдыққа судырап.

      Айна көлді мекен еткен,

      Бір-екі аққу бар еді.

      Мақсұтына бірге жеткен,

      Екі ғашық жар еді.

      Айна көлдің суы күміс,

      Жұбай аққу көркі еді,

      Көрсе көзің алар тыныс,

      Екі сəулем ерке еді.

      Көлдің басы ертелі-кеш,

      Мың құбылған əн еді.

      Екі ғашық ертегідей,

      Көлдің көркі – сəні еді.

      Жүргенімде елге келіп,

      Ешкімді ертпей қасыма,

      Кетуші едім көлге келіп,

      Біраз жатып басында.

      Көз жіберіп айна көлге,

      Жағасында жатушы ем;

      Төсімді ашып жібек желге,

      Рахатына батушы ем.

      Келуші едім анда-санда

      Саясатсыз тұрмысқа;

      Біраз тыныштық беріп жанға,

      Демалуға – тынысқа.

      Бір күн ерте айна көлдің.

      Күйін тыңдап, жағалап;

      Бір ғажабын жəне көрдім,

      Қарап жатып жағада.

      Кең айнадан өзін көріп,

      Құстар билеп, ойнайды:

      Су түбінен маржан теріп,

      Сүңгіп терең бойлайды.

      Көлді қорып, байғұс қызғыш

      Қыңқылдайды жағалап:

      Қанатымен жерді сызғыш,

      Төңкеріліп сабалап.

      Тау құдірет қалықтайды.

      Қақсап, жырлап, зарлайды;

      Сорлы жыршы жалықпайды,

      Көл сағасын барлайды.

      Көктен көлге төңкеріліп,

      Шаңқылдайды шағала;

      Бірде жылап, бірде күліп,

      Жарқылдайды жағалап.

      Қоңыр күйін қаз күйлейді;

      Сұқсыр менен қасқалдақ.

      Əнге салып, би билейді

      Кегер, үйрек, баспалдақ.

      Міне, осындай көлдің сəнін

      Олқысынды жүрегім;

      Іздедім мен аққу əнін –

      Жүрегімнің тілегін.

      Көлдің бетін көзбен андып

      Жұбай аққу көрінбей;

      Сəулемді іздеп жаттым қаңғып

      Көл басында ерінбей.

      Аққу күйі бір мезгілде

      Сыңқылдады алыстан;

      Жəне бірі шыға келді