Көктемде. Ілияс Жансүгіров

      Жауыны жауып, жасылы

      Жарқылдайды – жаз кепті.

      Өкіреді өзен тасуы,

      Қаңқылдайды – қаз кепті.

      Ширады шымайт, шаң шықты

      Кұрғады құмайт, саз кепті.

      Төңірек ашық, тұман жоқ,

      Көктен нұрын күн септі.

      Тоғайда, көлде той қылып,

      Қаптады құстар жер-көкті.

      Ауылдың малы балалап,

      Айран шықты аз-көпті.

      Қонына құйып қоламта,

      Қоқаң емдеп таз кекті,

      Манаурап мал-жан жадырап,

      Жан-жануар мәз бопты.

      Құлазыған қыстайғы

      Малға толды сай, қоқты,

      Күпісі жалба жабағы

      Тойтаң қағып, тай бопты.

      Ісек шығып есіред,

      Көрпелдес кентек көк тоқты.

      Есінде шығар, елім-ау,

      Емдеп ед Қоқаң қай көкті?

      Қоқаң көгі құлпырды,