Wiersze wybrane. Duo Duo

      在归还它的时候借它

      感谢空地，实在就是大地了

      向着下工时分的煤区扩散它的地理

      感谢它的过去，已显得尤其宽广了

      在祖先的骨骸拒绝变为石像的那条线上

      感谢树木的伫立，就是亲人的伫立了

      不会再有墓碑测量地下水位的起降了

      感谢它们原是多好的朗诵者

      向着有赐予继续发生的地点鞠躬

      感谢土地深层的意思已传至膝头

      去推动福所不知前往的

      感谢隐藏的里程开始了

      当空地也显示麦地

      感谢那预定的歉意，尚未被取走

      树木抒的力量便一再牵动我们的衣襟

      感谢桥头星光灿烂，直指接受者藏身处......

      Oddając je – pożyczam

      Dziękuję pustym miejscom, bo one naprawdę są ziemią

      Kopalni, gdy z końcem pracy rozprasza swą topografię,

      Dziękuję za jej przeszłość, która już się zdaje szczególnie rozległa

      Z linii, na której kości przodków nie chciały się zmienić w posągi,

      Dziękuję drzewom za ich długie stanie, bo to jest stanie najbliższych

      Nie będzie już mierzonych nagrobkiem stanów wody podziemnej

      Dziękuję im za niegdysiejszą piękną deklamację

      Kłaniam sie miejscom, którym dano kontynuację zdarzenia

      Dziękuję, że zamiar głębokich warstw ziemi przeszedł do moich kolan

      Kierując błogosławieństwa w nieznane im strony

      Dziękuję za rozpoczęcie ukrytego kursu

      Gdy w pustych miejscach objawia się pole pszenicy

      Dziękuję za zamówione wcześniej przeprosiny, których wciąż nie zabrano

      Siła liryki drzew szarpie nam poły ubrań

      Dziękuję świetności gwiazd u szczytu mostu, wskazujących od razu gdzie skrył się „odbiorca”

      我爱，我爱我的影子

      是一只鹦鹉，我爱吃

      它爱吃的，我爱给你我没有的

      我爱问：你还爱我吗

      我爱你的耳廓，它爱听：我爱冒险

      我爱动情的房屋邀我们躺下做它的顶

      我爱侧卧，为一条直线留下投影

      为一个丰满的身体留下一串小村庄

      我要让离你的唇最近的那颗痣

      知道，这就是我的诺言

      我爱我梦中的智力是个满怀野心的新郎

      我爱吃生肉，直视地狱

      但我还是爱在你怀里偷偷拉动小提琴

      我爱早早熄灭灯，等待

      你的身体再次照亮着房间

      我爱我睡去时，枕上全是李子

      醒来时，李子回到枝头

      我爱整夜波涛吸引前甲板

      我爱喊：你会归来

      我爱如此折磨港口，折磨词语

      我在桌前控制自己

      我爱把手插入大海

      我爱我的五指同时张开

      紧紧抓住麦田的边缘

      我爱我的五指仍是你的五个男友

      我爱回忆是一种生活，少

      但比一个女人向我走来时

      漏掉的还要多，就像三十年前

      夕光中，街道上，背着琴匣的姑娘

      仍在无端地向我微笑

      我就更爱我们仍是一对鱼雷

      等待谁把我们再次发射出去

      我爱在大海深处与你汇合，你

      是我的，只是我的，我

      还是爱这么说，这么唱我的诺言–

      Kocham, kocham mój cień

      Co jest papugą, kocham jeść

      To, co ona; kocham dawać ci to, czego nie mam

      Kocham pytać: Czy mnie kochasz?

      Kocham twe ucho, co kocha słyszeć, że kocham ryzyko

      Kocham jak wzruszony dom zaprasza, byśmy kładąc się byli mu dachem

      Kocham leżeć na boku, zostając cieniem dla prostej

      I dla pełnego ciała zostawić łańcuch wiosek

      Chcę, żeby pieprzyk najbliższy twych ust

      Wiedział, że to moja przysięga

      Kocham to, że mądrością mych snów jest pan młody pełen ambicji

      Kocham jeść mięso, patrzeć prosto w piekło

      Ale kocham też ukradkiem grać na skrzypcach twych objęć

      Kocham wcześnie gasić światło i czekać

      Aż twoje ciało raz jeszcze rozświetli

Скачать книгу