9 декабрь).
3
Тәэссоратларны – тәэсирләрне.
4
Пракәндә – чәчелеп.
5
Фаразлардан – уйланганнардан.
6
Тәрсим иткән – сурәтләп биргән.
7
Ифрат һәм тәфриттән – арттырып җибәрү һәм чиктән тыш киметүдән.
8
Тәсәллә – юаныч.
9
Шәрык-җәнүбигә – көньяк-көнчыгышка.
10
Җәнүбнең – көньякның.
11
Химаясендә – ышыгында.
12
Ниһаятьсез – чиксез.
13
Охрави – ахирәткә бәйләнешле.
14
Румга – Римга.
15
Җәмгы булгай – җыелырлар, җыелачаклар.
16
Мөхакәмә – сөйләшү.
17
Сәфәр кыйлгай – юлга чыгар.
18
Шадман булгай – шат булырлар.
19
Тәэссор – әсәрләнү.
20
Бала карау, аны юату кебек авыр нәрсә юк. Мин бала карауның авырлыгын, ятим калып, җиңгәйнең балаларын караганда, бик ачык белдем. Ул авырлыклар әле дә йөрәгемнән чыкмыйлар. Шуның өчен Сафия апамның миннәт итүе (иткән яхшылыгын кат-кат исенә төшерүе) хаклы булган… – М. Гафури искәр.
21
Тәэкыйть итә – раслый.
22
Вөҗүденә – күңеленә.
23
Гамь – кайгы.
24
Мөддәткә – вакытка.
25
Тәнбиһләр– кисәтүләр.
26
Муаффәкыять – уңыш.
27
Гыйльме нафегъ – файдалы белем.
28
Тәүфикъ, һидаять – уңыш, изге юл күрсәтү.
29
Шакарып – боргычлап бәйләп.
30
Химая кыла – яклый.
31
Низамнарына – тәртипләренә.
32
Тәнбиһ – кисәтү.
33
Казый – мәдрәсәнең мөдире. Анда тәртип саклап, намаз калдыручы яки башка берәр килешмәгән эш эшләүче шәкертләргә хөкем итеп торучы башлык. – М. Гафури искәр.
34
Аять – берәр нәрсәне эшләргә яки эшләмәскә кушкан Коръән сүзе. Ул берничә сүз генә булган кебек, берничә
