Пьесалар / Пьесы. Туфан Миннуллин
Чтение книги онлайн.
Читать онлайн книгу Пьесалар / Пьесы - Туфан Миннуллин страница 37
Гомәр. Йоклаган идем – уяттың.
Ризван. Низам кайда?
Гомәр. Чатырга бергә кереп киттегез.
Ризван. Ул юк.
Гомәр. Алайса, белмим.
Ризван. Беләсең.
Гомәр. Белсәм беләмдер.
Ризван. Кай якка китте?
Гомәр. Нигә миннән сорау аласың әле? Син кем дә мин кем.
Ризван. Анысын киләчәк күрсәтер. (Китәргә җыена.)
Гомәр. Күрсәтүен күрсәтер, әмма син урыныңа кереп ят.
Ризван. Нәрсә-ә?
Гомәр. Кереп ят, төнгә каршы чыгып китмә кызлар эзләп.
Ризван (югалып кала). Син мине кем дип беләсең?
Гомәр. Кемлегеңдә эшем юк, ант иткәнеңне күреп тордым.
Ризван. Мин Низамны алып кайтам.
Гомәр. Сабый түгел, үзе дә кайтыр.
Ризван. Кайчан?
Гомәр. Бүген булмаса, иртәгә.
Ризван. Иртәгә соң була. Антын бозып өлгергәнче алып кайтырга кирәк.
Гомәр. Бәлки, ул кызлар янына китмәгәндер?
Ризван. Шигем бар.
Гомәр. Алайса, үзем алып кайтам.
Ризван. Юк, нишләп йөргәнен мин үзем күрергә тиеш. (Горур гына атлап чыгып китә.)
Гомәр, гамак өстенә басып, аның кай якка киткәнен карап кала.
Тәнзилә үтеп бара.
Гомәр. Тәнзилә! (Тәнзилә эндәшмәгәч, гамактан төшеп, Тәнзилә артыннан китә. Бераздан кире йөгереп кереп, чатыр янына килеп кычкыра.) Заһир, чык әле!
Заһир (чатырдан чыгып). Нигә?
Гомәр. «Нигә, нигә…» Тәнзилә су буена төшеп китте, берүзе.
Заһир. Ярамый.
Гомәр. Колак кагасың Тәнзиләдән. Әнә хәзер үк… Монда туктап та тормады, сөйләшмәде дә… Ни өчен дисеңме? Синең аркада. Бәлешне ашап бетерүгә, йокларга вакыт, дип, кайтып киттегез.
Заһир. Ризван бит.
Гомәр. Ризван… Ул үзе юк, син чатырда.
Заһир. Ул Низамны алып кайта.
Гомәр. Ул Низамны тапканчы, син Тәнзилә белән сөйләшеп өлгерәсең.
Заһир. Нәрсә сөйләшим?
Гомәр. И-и Алла! Яратам мин сине, Тәнзилә, диген.
Заһир. Әйттем инде.
Гомәр. Кайчан?
Заһир. Бүген.
Гомәр. Нәрсә ди?
Заһир. Ияреп йөрмә, ди.
Гомәр. Бозау син.
Заһир. Тәнзилә дә шулай ди.
Гомәр. Бар. Куып тот та әйт, «мин бозау түгел, үгез» диген.
Заһир. Кызларга «мин үгез» дип әйтеп булмый инде.
Гомәр. Ярый, берничек тә әйтмә. Тик минем ачуымны чыгарып йоклап ятма.
Заһир. Йокламыйм мин.
Гомәр. Нишлисең соң?
Заһир. Уйланам. Тыңла әле, Гомәр, бер шигырь яздым, ничек?..
Гомәр. Тыңламыйм. Тәнзилә тыңласын…
Заһир. Әллә ниндиләр сез. (Читкә китә.)
Гомәр (аның янына килеп). Йә-йә, үпкәләмә. Әйдә.
Заһир. Кая?
Гомәр.