керешә.)
Әҗәл. Ә син нигә үзең эшлисең? Бүтәннәр эшләр иде чардуганыңны.
Әлмәндәр. Үз эшемне кешегә калдырганым юк.
Әҗәл. Карап-карап торам да, бик ни күренәсең…
Әлмәндәр. Ни күренәм?
Әҗәл. Бик ни. Бик алай нитмә, синең кебекләрне күргән мин.
Әлмәндәр. Мин дә сине күргән.
Әҗәл. Аһа! Ошый башладың әле син миңа, картлач. Кайберәүләр мине күргәч мәлҗерәп төшәләр. Кул куйганда куллары калтырый. Алып китүе дә кызык түгел. Күрәм, синең белән шактый ук кызык булачак. Болай булгач көтәм, әйбәтләп ышкыла чардуганыңның так-тасын.
Әлмәндәр. Карылдап торма янымда, бар, урамга чыгып утыр!
Әҗәл. Юк, мин синең яныңнан китмим.
Әлмәндәр. Эшләгән кеше янында торганчы, пес иткән кеше янында тор.
Әҗәл (авызын зур ачып, рәхәтләнеп көлә). Шәп! Күптән көлгәнем юк иде. Куеп тор эшеңне, Әлмәндәр, утыр яныма. Тагын көлдер мине.
Капка ачыла, Гөлфирә керә.
Гөлфирә. Дәү бабай, мин кайттым. (Әлмәндәр ишетмәгәч.) Дәү бабай, дим! Мин кайттым.
Әлмәндәр (борылып карап). Ай, кызым кайткан. Кил әле монда, кил, кочакла дәү бабаңны.
Гөлфирә (йөгереп килеп, Әлмәндәрне кочаклый). Кычкырам – ишетмисең.
Әлмәндәр. Әҗәлетдин бабаң белән сөйләшеп тора идек.
Гөлфирә. Кем соң ул?
Әлмәндәр. Бер юньсез нәрсә инде шунда.
Гөлфирә. Алай димә, дәү бабай. Син үзең әйтәсең: кешеләргә ямьсез сүз әйтергә ярамый, дисең. Мин кайтканга сөендеңме, дәү бабай?
Әлмәндәр. Белмим инде, кызым, кем күбрәк сөенгәндер.
Гөлфирә. Мин дә, син дә…
Әлмәндәр. Теге дә.
Гөлфирә. Бабай белән әби өйдәләрме?
Әлмәндәр. Өйдәләр, кызым, өйдәләр. Әтиеңнәр ни хәлдә?
Гөлфирә. Әйбәт. Сәлам әйттеләр. Сиңа бик матур күлмәк җибәрделәр.
Әлмәндәр. Рәхмәт, кызым. Бар, инде өйгә кер.
Гөлфирә йөгереп өйгә кереп китә.
Әҗәл. Чибәр кыз үсеп килә.
Әлмәндәр. Күзең салма, явыз. Сиңа минем кебек ямьсезләр дә җитеп арткан.
Әҗәл. Әлмәндәр, бер акыл өйрәтимме үзеңә?
Әлмәндәр. Кирәкми, үз акылым җиткән. Арттан кергән акыл җил белән кире чыга.
Әҗәл. Ярый соң, үзеңә кара. Кызык, әйеме, Әлмәндәр, берәүләр мине көтеп торалар, мин килмим. Син көтмәдең – мин килдем. Хикмәт шунда: чакырылмаган җиргә кешеләр дә соңга калмыйча килә.
Әлмәндәр. Такылдап утырма, чурту-матыр, килгән юлыңнан кире кит.
Әҗәл. Ничек инде «кит»?.. Ничек аңларга?
Әлмәндәр. Шулай. Кыягазыңа кул куймыйм. Газраилең үзе килсен.
Әҗәл. Алай булмый.
Әлмәндәр. Була. Минем анда барырга вакытым юк. Өйләнәсем бар.
Әҗәл. Нишлисең бар?
Әлмәндәр. Өйләнәсем.
Әҗәл (тагын рәхәтләнеп көлә). Әкәмәт кеше син.
Әлмәндәр. Нигә авызыңны ерасың? Әгәренки дә беләсең килсә, сугышта югалган дүрт малаемның икесе өйләнмәгән иде. Үзем өчен
