hökm sürürdü, mebellərə parıltılı qara dəri üzlük çəkilmişdi, kitab rəfləri isə ağappaq idi. Masanın sol tərəfindəki qoşa pəncərədən şəhərə və İst-Riverə mənzərə açılırdı.
‒ Gözəl mənzərədir, ‒ Kevin dedi.
‒ Adamı valeh edir, elə deyilmi? Bizdə bütün iş otaqlarından belə görüntü açılır. Təbii ki, sizinkindən də.
‒ Bağışlayın?
‒ Buyurun, əyləşin. Mən artıq sizin gəlişiniz barədə mister Miltona xəbər vermişəm və biz söhbətimizi yekunlaşdırandan sonra o sizinlə görüşmək istəyir.
Kevin mister Skolfildin masası ilə üzbəüz qara dəri kresloya oturdu.
‒ Bizim təklifimiz üzərində ciddi düşünmək barədə qərar verdiyinizə şadam. İşimiz başımızdan aşır, ‒ Skolfildin gözləri parıldayırdı. ‒ Firmanız sizə şəriklik təklif etdi?
‒ Deməzdim. Onlar mənə xasiyyətimə uyğun başqa bir iş tapmağı təklif etdilər, ‒ Kevin cavab verdi.
‒ Nə? ‒ Polun üzündəki təbəssüm yoxa çıxdı.
‒ Lois Uilsonun işi və mənim onu hansı üsullarla müdafiə etməyim firmamızın rəhbərlərini çaşbaş salıb. Bəzi peşəkar fəndlərə əl atmaq, müştəri və şahidlə xüsusi üsullarla işləmək onların fikrincə, məqbuldur, amma müəyyən çərçivələrdən çıxmaq olmaz; məsələn, onlar mirasın bir hissəsini ələ keçirmək üçün hansısa nənəyə hiylə gəlməyi, yaxud onsuz da varlı bir müştərinin ciblərini daha da doldurmaq üçün vergi qanunvericiliyində boşluqlar tapmağı bacarırlar, ancaq bu kimi işlərdən artığına qadir deyillər. Bu isə mənim səviyyəm deyil, ‒ Kevin acı-acı dedi.
Pol başını yırğaladı və güldü.
‒ Əyalət adamlarına xas dar düşüncənin göstəricisidir. Məhz buna görə də ora sizin yeriniz deyil, Kevin. Mister Milton sizin barənizdə tam haqlı imiş, ‒ Skolfildin üzü ciddi ifadə aldı. ‒ Siz bu dünyaya məxsussunuz… Bizim dünyaya… Siz bizimsiniz.
‒ Bunu mister Milton deyib?
‒ Bəli. İlk növbədə məhz onun diqqətini cəlb etmisiniz, o isə belə məsələlərdə heç vaxt səhv etmir, insanları yaxşı tanıyır.
‒ Biz onunla görüşmüşük? ‒ Kevin bir insanın tanımadığı adama bu qədər güvənməsini anlaya bilmirdi.
‒ Xeyr, amma o daim istedadlı cavan hüquqşünasları axtarıb-tapır… O, yaxşı vəkillər axtarıb-tapmaq üçün məhkəmə dinləmələri və proseslərinə baş çəkir, lap beysbol məşqçiləri yeni istedadlar kəşf etmək üçün məktəb komandalarının oyunlarına getdiyi kimi! Əvvəlcə sizi iş başında görmüş, sonra məni göndərmişdi. Bizim hamımızı işə belə götürüb. Bu gün siz hamı ilə ‒ Deyv Koteynlə, Ted Makkartiylə, eləcə də katibələrimizlə tanış olacaqsınız. Ancaq əvvəlcə icazə verin, sizə öz iş otağınızı göstərim, sonra isə mister Miltonun yanına gedərik.
Kevin sudan bir qurtum da içib Skolfildin arxasınca getdi. Onlar dəhlizdən keçib bir qapının önündə dayandılar. Qapının üstündə yenicə çıxarılmış lövhənin yeri qalmışdı, görünür, kimsə bu kabineti təzə boşaltmışdı.
‒ Yəqin, nəsə fövqəladə bir hadisə baş verib ki, adam belə bir firmanı tərk etmək fikrinə düşüb! ‒ Kevin dedi.
Polun baxışları sərtləşdi. O, başını tərpətdi.
‒ Elədir ki var. Şəxsi faciə. Riçard Caffi arvadı doğuş üstündə öləndən qısa müddət sonra intihar etdi. O, çox gözəl vəkil idi. Firmamızda çalışdığı illər ərzində bircə dənə iş belə uduzmamışdı.
‒ Üzr istəyirəm. Bilmirdim.
‒ Mister Miltonun buna görə qanı hələ də qaradır. Elə bizim hamımızın da. Bu, anlaşılandır. Ancaq indi artıq siz bizimləsiniz, Kevin, ‒ Skolfild onun çiynini şappıldatdı. ‒ Buna sevinməmək mümkün deyil.
‒ Təşəkkür edirəm, amma, görürəm, bu cür sələfdən sonra işim ağır olacaq.
‒ Öhdəsindən gələrsiniz. Əgər mister Milton işinizin öhdəsindən gələ biləcəyinizi düşünürsə, deməli, elə belə də olacaq, ‒ Pol təzə işçini ruhlandırdı.
Onun bu qədər əminliklə danışdığını görəndə Kevin az qala uğunub-gedəcəkdi, ancaq Polun bu sözləri tamamilə ciddi dediyini görəndə gənc vəkil özünü saxladı.
Skolfild qapını açdı və Kevin gələcək kabinetinə ayaq basdı.
Son üç ildə özünün «Boyl, Karlton və Sessler»dəki olduqca darısqal iş otağında oturub Nyu-Yorkda məşhur vəkil olacağı və gözəl mənzərəli, təmtəraqlı kabinetdə işləyəcəyi barədə o qədər xəyallar qurmuşdu ki!
Otaqda «T» hərfi şəklində masa, dəri divan və biri masanın arxasında, digəri isə qarşısında duran iki yumşaq, dəri kreslo var idi. Yerə qəbul otağındakına bənzər yumşaq xalça sərilmişdi. Pəncərələrdən açıq-qəhvəyi rəngdə pərdələr asılmışdı. Divarlara başdan-başa açıq rəngdə nazik taxta panellər vurulmuşdu. Bunun nəticəsində otaq daha da işıqlı və təmiz görünürdü.
‒ Burada əvvəllər kiminsə oturduğu qətiyyən hiss olunmur.
‒ Mister Milton hər şeyi yeniləməyi tapşırmışdı. Ümid edirəm, xoşunuza gəlir.
‒ Xoşuma gəlir nədir, mən bura vuruldum!
Pol razılıqla başını tərpətdi. Kabinetdəki qızılı yazı ləvazimatlarından tutmuş müasir telefon aparatlarına qədər hər şey Kevini valeh etmişdi. Masanın üzərində gümüşü çərçivələr var idi, indi onlara yalnız şəxsi fotoşəkilləri salmaq qalırdı. Divardan asılmış çərçivələr isə Kevinin diplomları üçün nəzərdə tutulmuşdu. Onların sayı Kevinin Blisdeyldəki iş otağındakı çərçivələrin sayına uyğun gəlirdi. «Yəqin, təsadüfdür, ‒ o düşündü. ‒ Yaxşı əlamətdir».
Kevin pəncərəyə yaxınlaşdı. Polun dediyi kimi onun gözləri önündə şəhərin möcüzəli mənzərəsi açıldı.
‒ Xoşunuza gəlir?
‒ Olduqca.
Kevin hamam otağına baş çəkdi, bərq vuran kranlara, divarlara və döşəməyə nəzər saldı. Burada hətta duş almaq üçün ayrıca kabinə də var idi.
‒ Mən elə yubanmadan bura köçə bilərdim, ‒ Kevin masanın sol tərəfində qoyulmuş rəfdəki kitablara baxdı. ‒ Hətta özümlə nəsə gətirməyə ehtiyac yoxdur, ‒ o gülüb bir də kabinetə göz gəzdirdi. ‒ Bu, sadəcə… inanılmazdır.
‒
