Nə üçün sən miss Uilson barədə məhz həmin gün söz açmısan? Oğlanlarla nə ilə məşğul idiniz?
Barbaranın dəhşət içində olduğu üzündən oxunurdu.
‒ Əlbəttə, əgər bütün bu əhvalatı o biri qızlarla əlbir olub uydurmamısansa… ‒ Kevin Barbaraya geri çəkilməyə ayaqyeri qoydu. ‒ Sən hər şeyi uydurmusan, Barbara?
Qız, demək olar ki, yerində quruyub-qalmışdı. Dodaqları əsirdi. O susurdu.
‒ Əgər indi bizə həqiqəti danışsan, hər şey bitəcək, ‒ vəkil söz verdi. ‒ Qalan şeyləri də izah etməyə ehtiyac qalmayacaq, ‒ o, pıçıltı ilə əlavə etdi.
Barbara susurdu.
‒ Barbara? Cavab gözləyirik.
‒ Möhtərəm hakim, ‒ Balm araya girdi, ‒ mister Teylor şahidi qorxudur.
‒ Mən belə düşünmürəm, mister Balm, ‒ hakim onun sözünü kəsdi. O, qıza tərəf əyilib dedi: ‒ Barbara, sən suala cavab verməlisən.
‒ Miss Uilsondan xoşun gəlmədiyi üçün mister Kornblöyə yalan söyləmisən? ‒ Kevin cəld soruşdu.
Bu, əla gediş idi. Qızın suala müsbət cavab verəcəyinə şübhə qalmamışdı. Kevin gözünün ucu ilə andlılar skamyasına nəzər saldı, aydın görünürdü ki, işin məcrasının bu istiqamətə dəyişməsindən onlar da əməllicə heyrətləniblər.
Barbara başını yırğaladı, o ağlayırdı.
‒ Sən anlayırsan ki, miss Uilsonun karyerasını məhv edə bilərdin, Barbara? ‒ Kevin soruşdu və kənara çəkildi ki, Lois Uilson düz qızın gözünə baxa bilsin. ‒ Bu, oyun deyil. Bu sizin evinizdə «xüsusi yerlər»lə oynadığınız oyuna da bənzəmir.
Son sözləri Kevin pıçıltı ilə dedi. Amma elə dedi ki, hamı eşitsin. Qız qıpqırmızı qızardı, gözləri bərəldi. O, ümidsiz halda zala baxdı.
‒ Əgər sən indiyədək həqiqəti olduğu kimi deməmisənsə, onu elə bu dəqiqə söyləsən yaxşıdır. Hər halda, indi yalan danışmasan, hələ də gec deyil, hər şeyi yaxşıya doğru dəyişmək olar. Barbara, fikirləş və bizə düzünü de! ‒ Kevin qızın başının üstünü kəsdirmişdi, düz ona baxır və gözləri parıldayırdı.
Sonra o, həlledici zərbə endirməyə hazırlaşan boksçu kimi arxaya çəkildi.
‒ Miss Uilsonun əli başqa qızlara heç vaxt dəyməyib. Onların müəlliməni ittiham etmələrinə səbəb həmin gün sizin evdə xüsusi bir işlə məşğul olmağınızdır, elədir? Onları hədələyib demisən ki, əgər sənə kömək etməsələr, hər şeyi danışacaqsan.
Barbaranın ağzı açıq qalmışdı, heç nə deyə bilmirdi. Üzü pörtmüşdü, sanki bədənindəki bütün qan sifətinə vurmuşdu. O, çarəsiz halda valideynlərinə baxırdı.
Kevin elə dayandı ki, qız dairə prokurorunu görə bilməsin.
‒ Biz sənin evində olanları açıb-tökməyəcəyik, ‒ o, yumşaq səslə dedi. ‒ Amma müəllimənizlə aranızda belə bir hadisə baş verdiyi barədə danışmağı rəfiqələrindən sən tələb etmisən. Üstəlik, onlara nəyi və necə deməli olduqlarını da öyrətmisən. Düzdür, Barbara?
Kevin qızı ona lazım olan cavaba doğru ustalıqla istiqamətləndirirdi.
‒ Başqa qızları bura dəvət edəndə onlar həmin gün sizin hansı oyunları oynadığınız barədə danışmağa məcbur olacaqlar. Onlar həqiqəti deməli olacaqlar. Ancaq əgər sən indi hər şeyi danışsan, onları bura çağırmağa ehtiyac qalmayacaq. Onları sən öyrətmisən?
‒ Bəli, ‒ qız mızıldadı.
‒ Nə?
‒ Bəli, ‒ Barbara hönkürdü.
‒ Beləliklə də, onlar mister Kornblöyə sənin öyrətdiklərini danışıblar, ‒ Kevin, necə deyərlər, tabutun qapağına sonuncu mismarı çalıb sözünü bitirdi.
O, üzünü Barbaradan andlılara çevirdi. Vəkilin sifətinə eyni anda hiddət və kədər hakim idi. Hamı əvvəlcə qıza, sonra isə Kevinə baxdı.
‒ Ancaq mən onlara yalan danışmamışam! ‒ Barbara göz yaşları içində qışqırdı. ‒ Mən yalan danışmamışam!
‒ Barbara, sən bu zalda artıq kifayət qədər yalan danışmısan.
Kevin dairə prokuroruna tərəf çevrilib başını yırğaladı. Barbara hönkür-hönkür ağlayırdı. Onu zalın yan qapısından çıxarmalı oldular.
Kevin zalda toplaşanlara baxa-baxa yerinə qayıtdı. İçəridəkilərin əksəriyyəti çaşqınlıq içində idi. Bəziləri özlərini tamamilə itirmişdilər. Mister Kornblö və şəhərin bir çox tanınmış sakinləri isə qəzəblərini gizlədə bilmirdilər. Miriam isə başını yırğalayıb gözünün yaşını silirdi. Bircə arxa sırada əyləşmiş centlmen Kevinə baxıb gülürdü.
Lois Uilson vəkilindən işarə gözləyirdi. Kevin başını tərpətdi. Bundan sonra o, Barbaranın dalınca baxdı, həmin baxışları ilə sanki qızı bağışladığını ifadə etdi və roluna yaxşı hazırlaşmış bir aktrisa kimi gözündən süzülən yaşı sildi.
Dairə prokuroru yerindən qalxıb hakimə və dinləyicilərə soyuq nəzər saldı, çünki prosesi davam etdirməyin mənasız olduğunu anlayırdı.
II fəsil
«Brembl İnn» Blisdeyl ətrafında yerləşən ən yaxşı restoranlardan biri idi. Manqalda qızardılmış quzu əti və meyvəli biskviti ilə məşhur olan bu ingilis restoranının ab-havası Kevinlə Miriamın xoşuna gəlirdi. Belə bir ab-hava daşla döşənmiş yoldan tutmuş ağır taxta skamyaları və kərpic buxarısı olan vestibülə qədər hər yerdə hiss olunurdu. Buxarıda odunlar çatırtı ilə yanırdı. Qış axşamı əlində kokteyl «Brembl İnn»in barındakı həmin buxarının qırağında oturmaqdan daha romantik əyləncə tapmaq çətin idi. Adətən, bu restorana kifayət qədər mötəbər adamlar yığışırdı. Onların çoxu Kevini tanıyır, bəziləri ayaq saxlayıb qazandığı uğur münasibətilə onu təbrik edirdi.
Elə ki təklikdə qaldılar, Kevin Miriamın çiyninə qısılıb onu yanağından öpdü.
Bir ay əvvəl Miriam qara dəri ətək və gödəkçə almış, ancaq onları dolabda gizlətmişdi. Kevinə sürpriz etmək üçün münasib məqamın yetişməsini gözləyirdi. Budur, indi həmin məqam gəlib çıxmışdı. Qadının əyninə kip oturan dar ətək beldən aşağı onun gözəl bədən quruluşunu nəzərə çarpdırır və qəşəng ayaqlarını nümayiş etdirirdi. Miriam olduqca cazibədar görünür, bununla belə, əsla ətrafdakılara meydan oxumurdu. Gödəkçənin altından
