hansı vədəsindəsə Qafar ayıldı. Başı yenə küyüldəyir, gipsli ayağı sızıldayırdı. Bunlar heç, bunlara dözürdü, ən pisi o idi ki, yaralı ayağı bərk qaşınırdı. Qafar həm ayağını gipsin üstündən ha cırmaqlayırdısa qaşınması kəsmirdi.
Fəridə pəncərənin ağzında, divanda yatmışdı və adəti üzrə xoruldayırdı. Qafar onu astadan səslədi, səslədi, lakin ayılmadı. Qafar hirsləndi: «Başını yerə qoydu– qurtardı, olur o dünyalıq. Gərək gəlib ya qulağının dibində qışqırasan, ya da qoz ağacı təki silkələyəsən ki, bəlkə oyana… Bir yana baxanda, yazığı qınamalı da deyil, yerindən durandan ta yatana kimi əlləşir. Necə yorulursa axşamlar özünü yatağa ölü salır…»
Qafarın yadına Fəridənin evində kirayə qaldığı o uzaq illər düşdü.
Qafar Bakının küçələrini ölçə-ölçə, neçə həyətə girib sıxıla-sıxıla: «Sizdə kirayəçi saxlayan yoxdur?» soruşa-soruşa gəlib Dağlı məhəlləsinə çıxmışdı.
Bura balaca bir həyət idi. Həyətin ortasında qoca, tənha bir tut ağacı vardı. Tut ağacının gövdəsi əyilmişdi, budaqları üzbəüz evin pilləkənlərinə doğru uzanmışdı, sanki bu pillələrlə yuxarı qalxmaq, pəncərədən içəri girmək istəyirdi.
Dolubədənli, qarabuğdayı, lakin olduqca şirin sifətli bir gəlin (bəlkə də qız idi, ancaq niyəsə Qafarın fikrindən keçdi ki, gəlindir) bu qoca tut ağacının altında stol qoyub, paltar ütüləyirdi. Qafar həyətdə ayrı adam görməyəndə əvvəlkindən də betər sıxıla-sıxıla, başını yerdən qaldırmadan salam verdi. Gəlin bu qəfil səsdən diksindi, az qaldı ütünü əlindən salsın. Oğlanın salamını almaq əvəzinə hirsləndi:
– Nə var, ədə, kimi istəyirsən?
Qafar bir az da astadan dedi:
– Bağışlayın, bacı, sizin həyətdə kirayəçi saxlayan yoxdur?
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.
