om de toespraken van de profeten te gedenken, het gebod «van de Heer en Heiland, verraden door uw apostelen»).
3 Ten Eerste, weet dat in de laatste dagen schaamteloze spotters zullen verschijnen, handelend naar hun eigen begeerten (vermelding van de «laatste dagen»).
4 en zij zeiden: Waar is de belofte van zijn komst? Want sinds de vaderen begonnen te sterven, vanaf het begin van de schepping, blijft alles hetzelfde. (Niets in de wereld is aan het veranderen,» schaamteloze schelden die handelen naar hun eigen lusten" beweren. Angst voor kritiek).
5 degenen die zo denken, weten niet dat in het begin, door het woord van God, de hemelen en de aarde uit water en water bestaan: (God schiep de hemelen en de aarde met Zijn Woord, die «uit water en water bestaan»).
6 Daarom is de wereld van die tijd vergaan, verdronken door het water. (God heeft de wereld met water vernietigd).
7 maar de tegenwoordige hemelen en de aarde, die door hetzelfde woord besloten zijn, worden door het vuur bewaard tot de dag des Oordeels en des verderfs der goddelozen. (De tegenwoordige hemel en aarde, die door hetzelfde woord zijn ingekapseld, worden bewaard voor het oordeel van de goddelozen.)
8 Eén ding mag u niet ontgaan, geliefden, dat de HEERE een dag heeft als duizend jaren, en duizend jaren als een dag. (Bij God is alles mogelijk).
9 De HEERE vertraagt niet in het vervullen van de belofte, zoals sommigen het als een uitstel beschouwen; maar hij is geduldig met ons, niet wil dat iemand verloren gaat, maar dat iedereen tot bekering komt. (Berouw is gunstig voor het priesterschap, omdat er een suggestie van schuld is).
10 maar de dag des Heren zal komen als een dief in de nacht, en dan zal de hemel met een gedruis voorbijgaan, en de elementen, opgeflakkerd zijnde, zullen vergaan, en de aarde en al haar werken zullen verbranden. (Tat (Slavisch.– een dief. Elementen (Grieks) – in de Griekse filosofie – de primaire elementen (meestal aarde, water, vuur en lucht), die deel uitmaken van de materiële wereld).
11 als dit alles op deze manier wordt vernietigd, hoe zult u dan zijn in heilig leven en vroomheid (de bekering van alle soorten van moeilijkheden)?
12 wie wachten en verlangen naar de komst van de dag van God, waarop de ontstoken hemelen zullen instorten en de ontstoken elementen zullen smelten? (De bekering van allerlei moeilijkheden op de dag van de «komst van God»).
13 maar naar zijn belofte verwachten wij een nieuwe hemel en een nieuwe aarde, waarin gerechtigheid woont. (Gelovigen hopen op een nieuwe hemel en een nieuwe aarde, «waar de waarheid woont»).
14 daarom, geliefden, terwijl u dit verwacht, streeft u ernaar onbevlekt en onberispelijk voor hem te verschijnen in de wereld (wachtend op het «oordeel van God»).
15 en beschouw de lankmoedigheid onzes Heeren als zaligheid, gelijk als onze geliefde broeder Paulus, naar de wijsheid, die hem gegeven is, u geschreven heeft.
16 zoals hij hierover zegt in alle brieven, waarin iets onbegrijpelijks is, dat de onwetenden en de niet-goedgekeurde tot hun eigen vernietiging wenden, zoals andere Schriften. (Christenen moeten onrechtvaardige beschuldigingen van ongehoorzaamheid aan de autoriteiten weerleggen met hun Onbevlekte leven).
17 daarom, geliefden, nadat u hiervan tevoren gewaarschuwd bent, zorg ervoor dat u zich niet laat meeslepen door de dwaling van de boosdoeners en dat u van uw verklaring afvalt (het is noodzakelijk om de «dwaling van de boosdoeners"te bestrijden).
18 maar groei in de genade en kennis van onze Heer en Zaligmaker Jezus Christus. Eer aan hem, nu en op de eeuwige dag. Amen. (De tweede brief bestaat uit drie hoofdstukken. De auteur van deze brief noemt zichzelf Simon Petrus, maar veel geleerden betwijfelen dat het echt werd geschreven door de apostel Petrus, en dateren het aan het einde van de I – begin van de II eeuw A. D. de stijl en ideeën van deze brief zijn zeer verschillend van de eerste, het was vrij laat overgenomen door de kerk. De apostel waarschuwt gelovigen tegen valse leraren die, in hun arrogantie, Jezus die hen verloste en zijn tweede komst zullen verloochenen. Christenen moeten de onrechtvaardige beschuldigingen van ongehoorzaamheid aan de autoriteiten met hun Onbevlekte leven weerleggen, ze moeten de komst van de Heer met waardigheid tegemoet treden. De hele boodschap is doordrenkt van hoop op de op handen zijnde terugkeer van de «Verlosser» en de verwachting van een nieuw universum volgens zijn woord, d.w.z. suggestie).
4. De eerste conciliaire brief van de Heilige Apostel Johannes de Theoloog
Hoofdstuk 1
Over wat er vanaf het begin was, wat we hoorden, wat we met onze ogen zagen, wat we onderzochten en wat onze handen aanraakten, over het woord des levens – (een verhaal over wat we hoorden, zagen en voelden).
2 want het leven is verschenen, en wij hebben het gezien, en getuigen, en verkondigen u dit eeuwige leven, dat bij de vader was en aan ons is verschenen.
3 wij verkondigen u, wat wij gezien en gehoord hebben, opdat ook gij gemeenschap met ons hebt; en onze gemeenschap is met den Vader en zijn Zoon, Jezus Christus. (Vermelding van Jahweh ' s vader-god en zijn zoon-god Jezus Christus).
4 en deze dingen schrijven wij u, opdat uw blijdschap volkomen zij. (Oproep aan de lezer).
5 en dit is het evangelie, dat wij van hem gehoord hebben en u verkondigen: God is licht, en er is geen duisternis in Hem. (Vermelding van het «evangelie» – het evangelie. Lof van Jezus Christus).
6 Indien wij zeggen, dat wij gemeenschap met hem hebben, maar wij wandelen in duisternis, zo liegen wij, en handelen niet naar de waarheid.
7 Maar indien wij in het licht wandelen, gelijk hij in het licht is, zo hebben wij gemeenschap met elkander; en het bloed van Jezus Christus, Zijn Zoon, reinigt ons van alle zonde. (Lof van Jezus Christus, het bloed van Jezus «reinigt ons van alle zonde»).
8 indien wij zeggen, dat wij geen zonde hebben, zo bedriegen wij onszelven, en de waarheid is in ons niet. (Alle mensen zijn zondig, zo ' n uitspraak is gunstig voor het priesterschap).
9 indien wij onze zonden belijden, zo zal hij, getrouw en rechtvaardig zijnde, ons onze zonden vergeven, en ons reinigen van alle ongerechtigheid. (De noodzaak om zonden te belijden, wat gunstig is voor het priesterschap).
10 indien wij zeggen, dat wij niet gezondigd hebben, zo stellen wij hem voor een leugenaar, en zijn woord is niet in ons. (Alle mensen zijn zondig, zo ' n uitspraak is gunstig voor het priesterschap).
Hoofdstuk 2
1 mijn kinderen! Ik schrijf u dit, opdat gij niet zondigt; en indien iemand gezondigd heeft, dan hebben wij een voorspraak voor de Vader, Jezus Christus, de rechtvaardige; (een ieder zondigt, vanuit het gezichtspunt van de godsdienst, en de voorspraak «voor de Vader», dat wil zeggen, voor God de vader Yahweh zou zijn Zoon Jezus Christus, de rechtvaardige zijn).
Hij is de verzoening voor onze zonden, en niet alleen voor de Onze, maar ook voor de zonden van de hele wereld. (Jezus Christus is de Middelaar voor zondaars en Yahweh).
3 en dat wij Hem hebben leren kennen, leren wij uit het feit dat wij zijn geboden onderhouden. (Jezus Christus verliet de geboden – de instelling van wat goed en wat slecht is).
4 Wie zegt: Ik heb hem gekend, maar zijn geboden niet onderhoudt, is een leugenaar en er is geen waarheid in hem (de geboden van Jezus Christus zijn noodzakelijk).
5 maar zo wie zijn woord bewaart, de liefde Gods is in hem waarlijk vervuld; hieruit weten wij, dat wij in hem zijn. (Het is noodzakelijk om de
