de nu volstromende vier rivieren stroomden en de rijke velden spoelden. Duizenden gereedschappen die hier zijn gevonden, suggereren de aanwezigheid van ooit talloze nederzettingen van mensen in de buurt van meren en rivieren die nu zijn opgedroogd. Dergelijke gereedschappen zijn zelfs gevonden in de Rub al-Khali-woestijn in Saoedi-Arabië. Bijgevolg werd dit gebied, ongeveer in de VI – V millennia voor Christus, een aards paradijs gecreëerd door gulle natuur.
Nu zijn echter andere tijden aangebroken: de landbouw is al ontwikkeld. Maar het gebeurde niet van de ene op de andere dag. Het is ontstaan aan de Middellandse Zeekust en op het grondgebied van het moderne Iran en Irak, toen groepen voormalige jagers en verzamelaars geleidelijk in boeren veranderden. Aangezien het schrijven nog niet was ontstaan, is het moeilijk te beoordelen welke veranderingen in het leven deze evolutie met zich meebracht. Zarins stelt dat het conflict veel dramatischer was dan tijdens de industriële revolutie.
Hij is ervan overtuigd dat het belangrijkste conflictgebied de Tigris- en de Eufraatvallei was, evenals het noordelijke deel van Arabië, waar jagers en verzamelaars die hier kwamen uit minder gastvrije gebieden, mensen ontmoetten die in een hoger ontwikkelingsstadium stonden, die vee, waren bezig met aardewerkzaken en vertoonden blijkbaar de neiging zich te verenigen in vaste groepen. Wie waren deze mensen? Zarins gelooft dat ze in het zuiden van Mesopotamië woonden en vertegenwoordigers waren van de oudste beschaving, die nu de Ubeid wordt genoemd. Ze stichtten in het 5e millennium voor Christus de oudste stad in het zuiden van Mesopotamië, Eris.
“Het was in Saoedi-Arabië dat Zarins onverwachts sporen van de Ubaid-cultuur tegenkwam, en daar begon hij zijn hypothese te ontwikkelen over de ware betekenis van het bijbelse Eden. Een aanwijzing lag in de taalkunde: het woord “Eden”, of “Edym” verwijst allereerst naar Sumerië, de regio van Mesopotamië, waar ‘s werelds eerste geschreven taal werd gecreëerd. Dit gebeurde in het III millennium voor Christus, dat wil zeggen meer dan 3000 jaar nadat de Ubeid-cultuur ontstond. Onder de Sumeriërs, het woord “Eden” betekende gewoon “vruchtbare vlakte”. Het woord “Adam” verscheen ook in spijkerschrift, wat zoiets betekent als “vestiging in de vlakte”. Hoewel beide woorden voor het eerst werden gevonden bij de Sumeriërs, samen met namen als Ur en Uruk, die zijn niet van Sumerische oorsprong. De briljante assyrioloog B. Landsberger bracht in 1943 de theorie naar voren dat deze namen het enige waren dat overbleef van de taal van het volk dat al bestond voordat de Sumeriërs Landsberger deze pre-Sumerische taal “proto- eufratisch”. of suggesties dat de mensen die die taal spraken tot de Ubeid-beschaving behoorden. Reeds bestaande woorden gingen op in de taal van de Sumeriërs en werden schriftelijk weerspiegeld. En dankzij het schrijven drong het woord “Eden” door in de mythologie als een symbool van een vruchtbare en vruchtbare plek.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.
