оқ нуқтага кўзингиз тушади. Қизиқиб сўрасак, ўша нуқта бутун дунёнинг қоқ маркази деган маънони англатишини айтишди. Яхши тимсол экан, деган хаёл кўнглимдан кечди-ю, ўзбекона қайсарлигим тутди: нима учун дунёнинг маркази АҚШда, Вашингтонда ва яна америкаликлар сенати биносининг остида бўлиши керак?! Ким нима деса деяверсин, аммо-лекин бутун коинотнинг маркази мен оёқ қўйиб турган Ўзбекистон заминида! Биз оёқ қўйиб турган тупроқ, Ўзбекистон замини омон бўлса, дунё омон бўлади! Ўзбек учун чексиз дунёнинг борлиги ҳам, йўқлиги ҳам, очлиги ҳам, тўқлиги ҳам, шодлиги ҳам, қайғуси ҳам ўзимизнинг Ўзбекистондан бошланади! Ўзбек учун таняч нуқтаси – шу. Ўзбек учун оламнинг таянч нуқтаси ҳар бир ҳамюртимизнинг ўз нуқтаи назарида жойлашган.
Шахсий-индивидуал нуқтаи назар деганда, тор ва майда мақсад-муддаолар эмас, коинотнинг ўзидек бепоён орзу-истаклар назарда тутилаётгани сезилгандир? Чунки халқнинг таянч нуқтаси бутун бир Ватан нуқтаи назари шахсларнинг таянч нуқтасидан келиб чиқиб шаклланиши кўзда тутилмоқда. Инсоният тарихининг ўзи шундай: қаерда, қачон, қайси бир миллат халқ даражасига кўтарилган экан, демак, ўша ерда нуқтаи назарлар шаклланган. Якка тушунча шаклланмай, қад ростламай туриб, «халқ» деган кошона яралмаган.
Давлатимиз Раҳбари Ислом Каримовнинг «Фидокор» газетаси мухбирининг саволларига берган жавоблари қайта-қайта ўқилса, унда айни пайтдаги комиллик мақомига эришиш асослари батафсил баён этилганини англаймиз. Ўзлигимизнинг асосий хусусиятларини мужассам этадиган миллий мафкурани шакллантирмоқ учун «аввало, биз қандай давлат, қандай жамият, қандай тузум барпо этмоқдамиз, унинг сиёсий, иқтисодий, ижтимоий, маънавий асослари нималардан иборат, деган саволга жавоб топишимиз керак», деб уқтиради Президент.
Жавоб ҳам баҳо бериш демакдир. Жавоб ва баҳо бериш учун эса яна ва яна шахсий нуқтаи назар зарур. Юртбошимиз ушбу омилни алоҳида таъкидлайди. Ҳақиқатни топиш учун қарама-қарши фикрларни ўртага ташлашга, муҳокама қилишга даъват этади.
Кези келганда бир мулоҳазага тўхталишга тўғри келади. Жамиятда фикрлар хилма-хиллигига эришиш, шундай муҳит яратишга интилишни қўллаб-қувватлаган ҳолда ҳар қандай эркин фикр пировардида халқимиз эришган энг улуғ, энг азиз неъмат – Мустақилликка дахл қилмаслиги шарт. Фикр фикр учун эмас, биринчи навбатда, мустақилликни мустаҳкамлаш, барқарорлаштириш учун зарур.
Ҳар қандай жамиятни ҳамиша муайян мақсад жипслаштириб туради. Лекин Ватан тақдири, тинчлиги муддаоси ҳеч қачон иккинчи ё учинчи даражага тушмайди. Она Ватанни нотинч қилиш эвазига эришилган ҳеч бир мақсаду маслак зинҳор ўзини оқламайди. Жамият йўргакдан чиқаётган норасида янглиғ энди-энди тарих саҳнасидан ўрин ола бошлаган кезларида эса бутун халқни жипслаштириб турувчи ана шу Ватанга муҳаббат ва садоқат омилига ниҳоятда катта эҳтиёж сезилади.
Ёш жамиятнинг бошқа хусусиятларидан бири жамият аъзоларининг сиёсатлашувида кўринади.
