ABC TV каналининг “Тунги хабарлар” кўрсатуви бошловчиси Тед Коппел ўтирган лимузин Массачусетс штатининг Ғарбий Ньютон шаҳарчасида жойлашган уй олдида, қор босган йўлакда тўхтади.
Бу пайтга келиб Морри бутунлай ногиронлар аравачасига михланган, шахсий ёрдамчиларининг уни оғир қопдек кўтариб, ётоқдан аравачага ва аравачадан ётоққа олиб ўтишларига ўрганаётганди. Овқатланаётганда уни йўтал тутар, оғзидаги нарсани чайнаш ҳам оғир ишга айланганди. Оёқлари тамоман ишдан чиққан, эндиликда умуман юра олмасди.
Шундай бўлса-да, у тушкунликка тушишдан бош тортарди. Морри фикрлар ўчоғига айланди. Фикрлар қуйилиб келар, профессор уларни тўғри келган жойга ёзиб кетаверарди: ён дафтарчалар, конвертлар, папкалар, қоғоз бўлаклари ёзувларга тўлиб кетганди. Ўлим кўланкаси остидаги ҳаёт ҳақида фалсафий мулоҳазаларини ёзиб борарди: “Баъзи ишлар имкониятингиздан ташқарида эканини, ҳамма нарса ҳам қўлингиздан келмаслигини тан олинг”, “Ўтмишни ўтмишлигича қабул қилинг: уни рад этишга ёки ўзгартиришга уринманг”, “Ўзингизни ҳам, бошқаларни ҳам кечиришга ўрганинг”, “Ҳеч қачон бирор ишни бошлашга кеч қолдим деб ҳисобламанг”.
Морри фақат дўстлари билан бўлишадиган бундай “ҳикматли сўзлар”нинг сони тез орада элликдан ошди. Улардан жуда таъсирланган Брандейс университетидаги ҳамкасбларидан бири Мори Штейн “ҳикматли сўзлар”ни “Бостон Глоуб” нашри мухбирига юборди. Мухбир Морри билан учрашиб, у ҳақида катта мақола ёзди. Мақола “Профессорнинг сўнгги маърузалари ўз ўлими ҳақида бўлади” сарлавҳаси остида чоп этилди.
Мақола “Тунги хабарлар” кўрсатуви продюсерларидан бирининг эътиборини тортди ва у Коппелга кўрсатиш учун газетани Вашингтон Д.C.га кўтариб келди.
– Мана буни бир кўргин, – деди продюсер.
Ҳаш-паш дегунча Моррининг хонаси операторлар билан тўлган, Коппелнинг лимузини эса уй ташқарисида турарди.
Моррининг оила аъзолари ва дўстларидан бир нечтаси Коппел билан учрашиш учун уникида тўпланишди. Ушбу машҳур инсон уйга кириб келганида хонада ҳаяжонли ғала-ғовур кўтарилди, фақат Морригина хотиржамликни йўқотмай, аравачасида Коппелнинг олдига чиқиб, чимирилган қошлари остидан унга қаради. Унинг баланд ва жарангдор овози шовқин-суронни бўлди:
– Тед, бу суҳбатга розилик беришдан аввал сени бир синаб кўришим керак.
Бир муддат хонага ўнғайсиз жимлик чўкди. Кейин эса иккаласи кабинет томон йўл олди. Эшик маҳкам ёпилди.
– Урди Худо, – шивирлади эшик ташқарисида қолган дўстлардан бири бошқасига. – Ишқилиб, Тед Моррига юмшоқроқ муносабатда бўлсин-да.
– Аксинча, Морри Тедга шафқат қилсин, ишқилиб, – деди иккинчиси.
Кабинетга киргач Морри Тедга курсига ўтиришни ишора қилди. Қовуштирилган қўлларини тиззасига қўйиб, табассум қилди.
– Сиз қалбингиз тубида асрайдиган нарсалар ҳақида гапириб беринг.
– Қалбим тубида?
Коппел
