истэ.
– Суолга икки кыһыл армееһы эн өлөрбүтүҥ дуо? Уонна хайдах куоппуккунуй?
Аргыылап хараҕа муоста билиинтиһигэр тиийэн тохтоото.
– Дьокуускайга Тииттээхэптэргэ сылдьыбытыҥ дуо?
Аргыылап аны көҕөрө хараарбыт түннүгү одууласта.
– Суобалабы хантан билэҕиний? Кини туһунан эйиэхэ ким эппитэй? Киниэхэ туох сорудаҕы тиэрдибиккиний?
Аргыылап олоппоһугар өссө тиэрэ түһэн, оллооннуу уурбут атаҕын чолоҥнотто.
– Саамай тиһэх төгүл ыйытабын: буруйгун билинэҕин дуу, суох дуу?
Аргыылап силиэдэбэтэлин диэки сэнээбиттии көрдө.
– Иһит эрэ, Ойуурап, эн хас эмэ хонугу быһа биири үрүт-үрдүгэр мээрилииргиттэн салпаккын дуо? Мин салтым.
– Куттаныма, Аргыылап, аны салгытыам суоҕа. Эппиэттээбэккин билэр эрээри ыйытабын. Силигин ситэрэн. Бүттүбүт. Аны билигин түрүбүнээл иннигэр турарыҥ хаалла. Онно даҕаны эйигин өр салгыппаттара буолуо. Доппуруоска эппиэттээбэккэбин, мэлдьэһэммин дьүүлтэн мүччү туттарыам диэн букатын саараныма даҕаны. Буруйуҥ бүтүннүүтэ дакаастанна. Сэбиэскэй былаас хаан өстөөҕө буоларыҥ ырылыччы көһүннэ. Билигин, сэрии кэмигэр, өстөөх хайдах дьүүллэниэхтээҕин бэйэҥ билэҕин. Бүттэ. Табаарыс Чыычаахап, хаайыылааҕы хаамыратыгар илт.
Томмот кобуратын харбаммытынан Аргыылап иннигэр тиийдэ. Анарааҥҥыта улгумнук тура эккирээтэ уонна аан диэки дьулуруйда. Аҥаар атаҕынан көрүдүөргэ үктэнэн баран, эмискэ эргиллэ биэрдэ. Сибилигин аҕай кыһаллыбатахтык, улахаҥҥа уурбатахтык туттубута сүтэ охсубут, хараҕа үс муннуктуу кырыыланан өһөҕүрэ хараҥарбыт, сирэйэ ытыыр-күлэр иккэрдинэн мырчыстан кэтирээбиккэ дылы буолбут.
– Тарбыйахсыт! Кумалаан! Умнаһыт! Ыт! – Аргыылап икки дьабадьытынан күүгэн үллэн таҕыста. – “Бүтэрбит” буола-буола! Эйиигинньик кэрэдэх бүтэриэ үһү дуо миигин? Хата, дьиккэр, аны аҕыйах хонугунан мин атаҕым анныгар сыыллыаҥ! Ааттаһан мин этэрбэһим уллуҥаҕын салыаҥ! Хара ыт, онно мин эйигин сөпкүн көрүөм! Онно мин эйиэхэ үрдүгэр сыптарыйа оонньуом! Бэйикэй, уус! Тойон-хотун буолан чолоҥноһоргут аҕыйах хонук хаалла! Аҕыйах хонук! Ол кэнниттэн…
Томмот Аргыылабы көрүдүөргэ аста.
Хаайыылаах үөхсэр хаһыыта көрүдүөр уһугун диэки тиийэн сүттэ.
Ону истэн турбахтаан баран, Ойуурап күүһүн муҥунан сутуругунан остуолун сырбатан кууһуннарда.
– Куонтура! Бандьыыт! – диэн бабдьыгырыы-бабдьыгырыы, олоппоһугар суулунна уонна икки илиитин адаархай тарбахтарынан баттаҕын баччыктаммытынан остуолугар умса түстэ.
Томмот хоһугар төннүбүтэ, Ойуурап, хомунан, кумааҕыларын остуолун дьааһыгар укталыы олорор эбит. Кини, уол биэрбит боротокуолун лиистэрин өрө-таҥнары арыйбахтаан көрөн баран, үөһэ тыынан кэбистэ:
– Аргыылабы тутарга кыратык тиэтэйдибит быһыылаах. Атын, арыый холку соҕус кэм эбитэ буоллар, өссө кэтээн сырытыннара түһүөх баара. Ону ол билигин хайа киһигинэн кэтэтиэххиний? Уонна уһатан көрдүгэннэтэ сатыыр кыах
