ШАББОДА ЖЎШАР,Олгач тотли исини
Шўх арига боғлардан.
Ширин хаёлга ўхшар,
Гулларнинг севгисини
Келтирмиш у ёқлардан.
Ошиқ гўзали сари
Учиб водийдан ўтар –
Шаббода най чаларди.
“Хуш келдинг, Асалари!”
Маҳбуби шароб тутар
Заррин қадаҳчаларда.
ЮЛДУЗ
Бўлармикин орзуларга чек,
Шу қисматми содда юракда?!
Мудом порлар тун юлдузи тек,
Ширин умид янглиғ юксакда.
Нигоҳини кўрарки оқшом,
Фазоларда – осмон кўксида,
Деразамдан тутиб олтин жом,
Гўё дейди: – Ўғлон, ўксима!
Юрагимга сирдош ва ошна,
Унга маълум ғаму андуҳим.
Термуларкан, мен бедор ташна
Бир тасалли топади руҳим.
Оҳ, олисда юлдузим ҳарчанд,
Лекин тимсол этмиш эзгу дард.
Порла, буюк умидим ёрқин,
Кўзларимга хаёлдек яқин.
«ЭСЛАЙМАН МУЛОЙИМ ТАБАССУМИНГНИ…»
ЭСЛАЙМАН МУЛОЙИМ ТАБАССУМИНГНИ,
Жимжит оқшом эди дилрабо, ойдин.
Бахтиёрлик ҳадя этган зумингни.
Ширин ҳаяжон-ла сени суйгандим,
Вужудимда ажиб туйғу туйгандим,
У тунни қайтариб бўлсайди,
Бўлсайди.
Ёнган нигоҳингга термуламан лол,
Уятдан кўзларим телба ва дайди,
Нега? Латофатли ўша суюм ҳол
Ўчмас мангуликка юраккинамдан,
Бир соний холимас тилаккинамдан.
У олтин ишқ муҳри бўсайди,
Бўсайди.
СЕВГИ ЁШИ
Бувимга
Иссиқ оғушига чорлайди мени,
Кўксига муҳаббат тўлдирган олам.
Соғиндим меҳрибон қарашларингни,
Самимий порлаган нигоҳинг, онам.
Хаёлда расмингни чизаман шу пайт,
Худди ёнгинамда кўраман аён.
Сен шивирлаб дейсан: – Ўғлим, тезроқ қайт!
Товушинг тинглайман азиз ва бийрон.
Визиллаб кузакнинг шамоли тентир,
Муздек нафас ила юзим чимчилар.
Совуқ ҳам соғинчдан титрайман дир-дир,
Севги ёши кўзларимдан томчилар…
НАВОИЙ ҒАЗАЛИГА МУХАММАС
Дейин хаёлинг-ла кечурда ҳаёт,
Латиф рухсораси – ширин хаёлот,
Ҳарчанд сасим қулоғингга етмас бот,
Унутмагилки, то ҳажр етти бедод,
Мени бир нома бирла қилмадинг ёд.
Сен раволар кўриб жунунлик дамин,
Фурқатингда хаста кўзларим намин
Фарёдеки, оқизмишсан, аё нозанин,
Кўнгул ёд этмасингдин бўлса ғамгин
Вале руҳум эрур ёдинг била шод.
Бир илтифот бирла ташла нигоҳинг,
Оллоҳ-оллоҳ, йўқдурур шарпа, оқинг,
Мунча йироқ юлдуз янглиғ чироқинг,
Бузуғ жисмим уйин йиқди фироқинг,
Бу
