ёлғиз алам.Кўп йиғладик
Мен ва муштипар онам.
Ойлар мотам либосин
Йиғмадик.
Узун йиллар овутди,
Ғамгин кунлар эсда қолди-ю,
Лекин бахтиёр кечган
Йилларни мен унутдим.
Ҳозир эса сен пайдо бўлдинг,
Мени сен сева билдинг,
Тушундинг,
Чинга айлантирдинг
Тушимни.
Ишқ деб сақлаганим
Буюк меҳр сеники экан,
Сенга бахш этдим
Шу ёлғиз нарсани, эркам.
Оёғингга бошимни қўйиб,
Йиғлаб олай тоза
Тўйиб-тўйиб.
Сени топганим учун.
Кўз ёшимни тўкмай бироқ,
Бу кўз ёш тенгдур
Бир дунё дурга
Ва муҳаббатим каби тоза,
Шунинг учун тўкмайман
Мен уни ерга.
«ҲАЛИ БУ ЙЎЛ КЎП ЙИРОҚ…»
ҲАЛИ БУ ЙЎЛ КЎП ЙИРОҚ,
Юр, ҳув яшил бедазор.
Қушча сайрар беозор,
Ҳали бу йўл кўп йироқ.
Сен дам ол, соҳибжамол,
Мен қошингда ўлтирай.
Бир эртак айтиб берай,
Сен дам ол, соҳибжамол.
«ҚАНИ УЛ, ДЕБ ЖИЛДИРАР…»
ҚАНИ УЛ, ДЕБ ЖИЛДИРАР,
Гулзор томон оққан сув.
Кўз ёш(и) тиниқ кўзгу,
Гул баргида милтирар.
Сира ўчмайди чироқ,
Уйқу келмайди ахир,
Айрилиқ бунча оғир,
Айрилиқ бунча йироқ.
Дўстим, сен ҳам ёнасан,
Зулфия рубобида,
Соғинч, васл азобида;
Лекин келгач тонасан.
Танҳо тағин бугун ҳам,
Хаёлингни ўпаман,
Ухла, мен-да ётаман,
Ухла, хайрли оқшом.
ҲЕЙ, МАЖНУНТОЛ!
Мен ўлтирсам яна ёнингга,
Балки қирқ йил сўнгида келиб:
“Дам бергандинг учқур отингга,
У пайт ёшлик билан эдинг”, деб
Йўқ, мажнунтол, солма юзимга.
1962
«ҒУНЧАЛАР ПУШТИРАНГ ВА ЗАЪФАР…»
ҒУНЧАЛАР ПУШТИРАНГ ВА ЗАЪФАР
Зангори япроқлар шаҳрида.
Ғунчалар орзумдек ҳар сафар
Ғунчалар қалбимнинг бағрида…
Қалбимнинг бағрида бир жаҳон
Ғаройиб эртаклар айтади.
Мен қайтиб келмасман ҳеч қачон,
Ғунчалар, албатта, қайтади.
ЯНГИ ТОНГ…
Тонгда эриб кетди
Кеча.
Уйқусини қувиб кўчанинг
Автолар шовқин солиб кечар.
Дунё сўрармидим сендан,
Дўстим, шу дақиқа.
Шунчаки, тонг нафаси янглиғ
Табассуминг керак
Фақат.
ФАВВОРА
Кўп оғир кўринар ухлашинг,
Бугун сенга тушганди ишим.
Фақат сенинг йиғлашинг яхши,
Яхши эди сенинг йиғлашинг.
Нечун жимсан бугун фаввора?
Дунёда йўқ эди ўхшашинг,
Гўё тиниқ тоза гул эдинг.
Кўз ёшларинг тинган. Кул, энди!..
Яхши эди сенинг йиғлашинг…
Нечун
