Seçilmiş Eserler 1. Cilt. Rauf Parfi

      Кўзларимга нур сингари сингиб кетар

      Юрагимнинг сурати – харита

      Етар

      Мен ҳали кўрмаган ороллар

      Мен ҳали билмаган ерлар денгизлар

      Қонларимда ором олар

      Қонларимни бузар

      Бунда кўринмайдир бир чайла

      Унда бақираётган бир одам

      Қалқир қалқир ҳар бир ҳужайра

      Кўзимга сачраган ярадан

      Шу парча қоғозни босиб

      Ким қалбимни ғижимлаб отар

      Харита – нафасим

      Кўзимнинг иссиғи – харита.

      МАЪНО ЎҚИ КЎЗИМДАН,

      Мен ёниб муҳаббатда,

      Гар адашсам сўзимдан,

      Қошингда хижолатда,

      Маъно ўқи кўзимдан.

      Сен жабрга устасан,

      Аммо мен ортиқ моҳир,

      Севаман ва истасам,

      Тарк этмакка ҳам қодир.

      Мен – муҳаббат, мен – ситам.

      Чангал ясаб бошимда,

      Сени олиб қолғайман.

      Ғамгин бир қарошимда

      Ўз наҳримга солғайман,

      Чўкарсан кўз ёшимда.

      ОЙЛАР ЎТДИ ВА ЙИЛЛАР ЎТДИ,

      Лекин сендан бўлмади хабар.

      Ёлғиз сени мен ёлғиз кутдим,

      Кута бериб хун бўлди жигар.

      Мана охир сен-да намоён,

      Муҳаббатим, кўзим, исматим.

      Ўнгми, тушми ё ширин армон?

      Бирдан ярақлади қисматим.

      Сен ўша-ку, хаёлда кўрган,

      Ўша нигоҳ, ошно табассум.

      Ўша оҳу кўзлар тиғ урган,

      Ва юракка бошлаган ҳужум.

      Сенга жуда ғалат туюлар

      Балки севгинг билан ёнганим.

      Менга оғу каби қуюлар

      Шундай буюк ишқдан тонганинг.

      Ойлар ўтди ва йиллар ўтди,

      Юрак эса ишонч ва ғашда.

      Қанчадирки, ўтган вақт, кутдим,

      Сени кутдим куйиб оташда.

      Биз энди кўриша олмаймиз

      Ёруғ дунёда.

      Биламанки, сиз тупроқда,

      Биламанки, сиз қалбимнинг

      бағрида очилган япроқда.

      Биламанки, мумкин эмас

      сизни бир бор кўрмоқ,

      бахтини

      тута билмай кўкраклар-ла

                                                                        ер ўпмоқ!

      Армоним қолди, холос.

      Армонимга сиғинаман,6

      Сизни соғинаман…

      Биламанки, мумкин эмас.

      ТАЛПИНАДИ, ШУНДАЙ КУЛАДИ

      Кўм-қўк ўрмон ва тиниқ дарё.

      Дарё узра ой ҳам қулади,

      Ер ҳуснига бўлиб маҳлиё.

      Талпинади яшил далалар –

      Совутади асов отини.

      Қуёш ширин ўйларга толар,

      Бугун ёзар гул ижодини.

      Совуқ юракларга ўт қалаб,

      Ўзи бериб ўзига баҳо,

      Мангуликнинг нағмаси ила

      Талпинади ўлкада баҳор.

      МУАЛЛАҚ

Скачать книгу