Нозим.Келар Нозим овози.
Киприкларим соқчилигида
менинг кўзим – менинг дунём
Ҳасрат янглиғ
жаннат янглиғ менинг дунём,
фикрларим
соқчилигида.
Атрофимда айланар энг дардли,
энг бахтли тириклик сайёраси.
Мен унинг ўртасида
жаҳон каби катта ва норасида.
Кўз ёшларим қалбимни овутмади,
кўзларим йиғласа,
қалбим йиғлар чорасиз.
Қалбим йиғлаганда
кўзларим тўкади
аччиқ ёш.
Қуёш! Қуёш – бир бош!
Кўзларимни қалбимдан айри тутмадим.
Бир садо
Нозимнинг садоси –
сочилар
миллионларнинг сон минг кўчаларига,
дунёнинг энг ёруғ,
дунёнинг энг қора кечаларига.
Нозим… Нозим…
Кетди Нозим.
Қолди Нозим садоси.
Садонинг акс садоси,
Акс садонинг акс садоси.
Садога ўралашиб борар тобора
Бу дунё.
Садо кенгликлари теран боқар менга
Нозим Ҳикмат кўзлари ила.
ВАҚТ
Вақт ўтмоқда,
Нонуштаси йўқ, тушлиги йўқдир унинг,
У давомли ҳаракат уйқусида.
Вақт ўтмоқда.
Сочларини юлар Вақт
Совуққон ўрнимиз устида.
Деразани очинг
Шамоллар кирсин,
Хонангиз нафасга тўлсин,
Мусаффо нафасга…
Ўтган вақтлар,
бекор вақтлар
кўриниб турсин
кўкрак қафасдан.
Ватанликда ва Қуёшликда
Қурайлик!
Қурайлик иморат
оловли,
навқирон ёшликдан!
Қани, эй, югуринг,
Югурайлик!
Эшиклардан бошларни ҳайданг!
Тупроқ – Онамизни
кўзимизга олайлик.
Томирларга Вақтни бойланг –
Томирларга
Бойлайлик!
Вақт ўтмоқда…
«ЁМҒИР ЭМАС, МАРВАРИД ЁҒАР…»
ЁМҒИР ЭМАС, МАРВАРИД ЁҒАР,
Ёмғир – кеча шаклида бу он.
Сув сингари жилдираб оқар,
Кеча кечар шод ва беармон.
Баргларда рақс этар шаббода,
Ўйнар сабо шаклинда кеча.
Тун булутга кўтариб бода,
Афсоналар айтар тонггача.
Танизорим игна учинда,
Кўзларимда порлар қора нур.
Менга кеча ёмғир ичида
Машъум хаёл каби кўринур.
Рухсорини ювган кечада
Мен билмаган яланғоч шуур.
«ДЕРАЗАМГА
