тиши ерниёргандай.
Йўқ.
Санчилма менга.
Йўқ.
Ханжар
қуёш ёғдуси каби
ўт қўяди юрак
қаърига.
Йўқ.
Санчилма менга.
Йўқ.
ЧОРРАҲА
Шарқий шамол;
фанору
ханжар
юракка
қадалар.
Кўча –
таранг симлар
титроғи,
улкан сўна
титроғи.
Тўрт тарафда
ажал –
юракка санчилар
ханжар.
АЙ!
Сарв соясидан дод
қолар шамолда.
(Бу далада қолайин,
йиғлаб олайин.)
Фақат ёлғиз жимлик
қолди дунёда.
(Бу далада қолайин,
йиғлаб олайин.)
Гулхан ғажир нурсиз
уфқ самосин.
(Ахир айтдим қолайин,
бу далада
йиғлаб олайин.)
КУТИЛМАГАН ҲОДИСА
Ўлик қолди кўчада,
кўксида ханжар.
Ҳеч ким билмас.
Осмафонус ўчай-ўчай дер.
Эна!
Ўҳ, қандай чайқалар
кўчадаги бу хира фонус!
Тонг ёришар. Бирор кас
кучли шамол очиб кетган
кўзларига қаролмас.
Қолиб кетди тошйўлда
кўксида ханжар билан
эгасиз қолган ўлик.
СОЛЕА
Қора ёпинч кўйлакли,
дунё кичик, юракни
баҳайбат деб ўйлади.
Қора ёпинч кўйлакли.
Ўйлар чўкар деб алам
доду майин сўлишлар
бод оқими қаърига.
Қора ёпинч кўйлакли.
Очиқ манзар эшиги –
тонг манзардан нарида
қуйилади осмонга.
Ай яйяйяй,
қора ёпинч кўйлакли!
ҒОР
Ғордан келар
бўғиқ фарёдлар.
(Қизил
узра сафсар.)
Лўли олис
юртларни ёдлар.
(Миноралар,
номаълум зотлар.)
Овози ҳам
кўзидан келар.
(Қизил
узра қора.)
Оқланган ғор
зарга беланар.
(Қизил
узра оқ ҳам.)
ВИСОЛ
Сен ҳам, мен ҳам
истамаймиз
висолни.
Сен… ўзинг биласан.
Ҳаддан ортиқ суйгандим сени!
Бу сўқмоқдан кетақол энди.
Кафтларимда
михлар
изи бор.
Кўряпсанми
оқаётир қон!
Қайрилмагин,
кетайлик ажраб,
Сан Кайтанга
қилайлик сажда,
ахир икков
истамаймиз висолни.
ТОНГ
Қурдоба занглари
янграйди тонгда.
Ғарнота
