муваффақиятларни англатади. Бунинг учун асаблар тўғрисида ҳамма нарсани билиш зарур. Таранглашган асабларни бўшаштириш, тинчлантиришни билиш керак. Шунда сиз асаб кучларингизни қайта тиклаб, ўзингизни жисмонан ва руҳан тетик ҳис қиласиз.
Кўпчилик инсонлар хавотирланишдан азоб чекадилар. Ҳар куни асаб кучларини оз-оздан емириб, ўз бахтсизликларини ҳеч қачон енгиб ўтолмайдилар. Оқибатда асаб кучлари тўла емирилиб, кишини аянчли аҳволга солади. Хавотирланиши муаммони ҳал қилмайди, балки янада бўрттиради.
Менинг аёл қўшнимнинг муаммолари кўп эди. Унинг боши қаттиқ оғрирди ва жуда азоб берарди. Сурункали ичи қотарди, уйқусизликдан азобланарди, эри ароқхўр, ўғли ва қизи эса фақат ташвиш келтирарди.
Бечора аёл хавотирланавериб, ўзини жар ёқасига келтирди. Унда турли аъзоларнинг бузилиши намоён бўлди. Кузатишлар шуни кўрсатмоқдаки, Америкадек мамлакатда минглаб одамлар хавотирда яшаб, ўзларига турли муаммоларни келтириб чиқарадилар. Ўз-ўзини ўлдириш ҳодисалари борган сари кўпайиб бормоқда.
Шундай қилиб, қўшним кунлардан бирида бизникига келиб, муаммоларини ҳал қилолмагани ва ҳаётдан безганини айтди. Мен унга тушунтирдим, муаммолардан қутулиш мумкин, фақат табиат қонунларига риоя қилиш керак ва асаб кучларини тиклаши зарур. Мен унга ҳаіиіатни айтдим, даволаш учун мўъжизавий дорим йўқ. Қўлимдан келадигани – ҳаёт дастурини маслаҳат бераман, унга асосан табиат қонунларига бўйсуниб яшашни ўрганасиз.
Табиий ҳаёт дастуридан келиб чиқиб, аёлга берган биринчи маслаҳатим – уч кун дистилланган сувдан ташқари ҳеч нарса емайсиз. Шаҳардан четга чиқиб, тоза ҳавода дам оласиз, дедим.
Шундай қилиб, аёл шаҳар четидаги кўл соҳилида, қарағайзорда уч кун очликка чидади. У заҳарлардан тозаланиб, хотиржамроқ бўлди, тинчланди ва ўз муаммоларига бошқача қарай бошлади. Уч кун ўрнига аёл 10 кун очликка чидади. Натижада организм заҳарлардан тўла тозаланди, ақли тиниқлашди, муаммоларни биринкетин ҳал қилишга ўтди.
Мен унга овқатланиш дастурини бердим, чой, кофе, ўлик овқатлардан воз кечиб, бир ой вегетарианча парҳез қилишни маслаҳат бердим.
Ҳар куни эрталаб ва кечки пайт 30 дақиқа табиат манзараларини завқ билан томоша қилишга мажбурладим. Бунда у ўз-ўзига «Муаммоларимни ечиш учун менда қувват етарли, менинг танам очликдан сўнг тоза, фикрларим тиниқ», деб қайтаришни маслаҳат бердим.
Натижада унга хавотирлик ўрнига хотиржамлик келди, аёл тинчланди. Сўнгра мен аёлга бу китобда келтирилган асаб кучини барпо қилиш дастурини бердим.
Аёл ҳафтасига бир кун овқатланмасдан тозаловчи парҳез қилди, муаммоларини эсдан чиқара бошлади. У эрини ароқхўрлар аноним мажлисига олиб борди. Бу жамоа асосчилари ҳам асаб кучи роли ҳақида кўп маълумотларга эга эканликлари аёлга маълум бўлди.
Мажлис очилишида жамоа аъзолари билан бирга қуйидаги дуони қайтарар эди: «Қатъийликни қабул қилиш учун менга сабр ва қаноат бер,
