gücün, kendisinin bile anlayamadığı bir kuvvetin yükseldiğini hissetti. Sanki damarlarından bin güneşin gücü akıyor gibiydi.
Alistair gözlerini kırptı ve dünya büyük bir ışık patlamasıyla hayata geri döndü. Başını kaldırıp adamın hala havada donup kalan eline baktı ve adam birden kıpırdatamadığı kendi eline bakarken korkuyla paniğe kapıldı. Şok içinde bir Alistair’e, bir kendi eline baktı.
“Bir büyücü!” diye bağırdı.
Alistair orada korkusuzca durdu, içindeki daha büyük bir ruhun gücünü hissediyor ve başka bir ruhsal düzeydeki bu adamların kendisine dokunamayacağını seziyordu. Kendisini dünyada kendisinden daha büyük bir güç ve kuvvetin önüne katılmış gibi hissediyordu.
Alistair geriye yaslanıp ellerini gökyüzüne doğru kaldırdı ve bunu yaptığı sırada, avuçlarından çıkan beyaz ışık huzmeleri yukarı fırlayıp, gökyüzünü delip geçerek karanlık gecenin kendisine ulaşmış gibi geceyi aydınlattı.
Aniden, gemi şiddetle uçtan uca sallandı. Rüzgârın uluması şiddetlendi ve geminin etrafında büyük dalgalar yükselip, muazzam bir akıntı gemiyi aşağı ve yukarı şiddetle sarstı.
Karşısındaki bütün adamlar güverteye düştüler ve gemi yan yatarken kayarak geminin yanındaki tahta korkuluğa çarpıncaya kadar yuvarlandılar. Gemi öbür tarafa sallandı ve adamlar diğer tarafa kadar kayıp kenara çarparak acı içinde inlediler. Alistair iki ayağı güverteye kenetlenmiş, kendisini bir dağ gibi hissederek, dünyanın merkezine bağlanmış gibi kusursuz bir denge içinde duruyordu.
Gemi tekrar sallandı ve adamlar diğer tarafa kaydılar. Kaburgaları çatlayıncaya kadar geminin kenarlarına tekrar tekrar çarparken bağrışıyorlardı.
Gemi neredeyse bir yana yatmış vaziyette, adamlar bir kez daha kayarlarken, kenardan aşağı bakarken dehşet içinde çığlık attılar: sanki okyanusun bağırsakları denizin yüzeyine boşalıyormuş gibi muazzam bir su çarpması sesi yükseldi ve derinliklerden devasa bir deniz canavarı çıktı. Bir beyaz balinanın iki misliydi, geniş, düz bir kafası, parlak kırmızı pulları ve testere gibi keskin binlerce dişi vardı. Vücudu gemiden de daha kalındı ve büyük bir öfkeyle suyun içinden dümdüz yukarı fırlayıp o kadar şiddetli bir çığlık attı ki, geminin direği neredeyse ikiye bölünüyordu. Sesi boğmaya çalışırken adamlar elleriyle kulaklarını kapattılar, ama öyle bile birçoğunun kulağı kanıyordu.
Bir ejderhadan, Alistair’in gördüğü herhangi bir şeyden daha büyük olan balina tamamen suyun dışına yükseldi ve sonra çenesi iyice açık, yüzü önde doğrudan geminin üstüne kendini attı.
Adamlar kollarını kaldırıp çığlık attılar. Ama çok geçti; balinanın dişleri dosdoğru aşağı indi ve geminin ortasından geçip tekneyi parça parça etti. Çenesini kaparken kanları dişlerinden akarken adamları çekip ağzına aldı ve sonra onları okyanusun altına çekerek geldiği gibi çabucak kayboldu.
Şimdi boş ve tahrip olmuş gemi süratle batmaktaydı ve Alistair yukarı bakınca Erec’in ağın içinde ileri geri sallandığını gördü. Halatın koparak Erec’in düştüğünü ve güverteye çarptığını gördü. Erec ağı kesip açmak için bıçağını kullandı ve kendini kurtardı. Hemen ayağa kalkıp ona koştu.
İkisi kucaklaştılar.
“Alistair,” dedi. “Tanrı’ya şükür sağ ve salimsin.”
Gemi hızla su alıyordu. Rüzgârın ve dalgaların sesinin üzerinden adamların bağırmaları duyuldu ve Alistair dönünce kaptanı gördü; kaptan üst güverteden, yanında geminin arkasından düzinelerle adamla koşup geldi.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.
