która siedziała za stołem – a ciebie moja droga – zwrócił się do Mirelli – zapraszam do mojego biurka. Spojrzę w kalendarz i wyznaczę ci termin egzekucji.
Mirella zaśmiała się i razem z Piotrem odeszli, zostawiając Agatę samą na środku sali. Agata poczuła, że robi jej się gorąco. Teraz, gdy wreszcie miała możliwość powróżenia sobie, obleciał ją strach. Majka uśmiechała się do niej przyjaźnie. Wreszcie Agata też się uśmiechnęła i poszła w jej stronę.
– Cześć, jestem Agata, Piotr powiedział, że możesz mi powróżyć – zaczęła śmiało.
– Proszę bardzo, siadaj, jestem Majka – przestawiła się dziewczyna. – Co chciałabyś konkretnie wiedzieć? – zapytała tasując karty.
– No, nie wiem – Agata poczuła się zbita z tropu – właściwie to wszystko.
– Dobrze – Majka wyglądała jakby taka odpowiedź w zupełności jej wystarczyła.– W takim razie rozłożymy karty na przyszłość, tylko na jaki okres czasu, pół roku, rok, trzy miesiące? – zapytała.
– Może na pół roku – powiedziała po chwili Agata.
– Ok. – Majka czuła się coraz pewniej widząc jak bardzo zagubiona jest Agata. Po chwili przestała tasować karty i położyła je na stole przed Agatą. Wcześniej wyciągnęła z talii kartę przedstawiającą damę kier. – To jesteś ty – powiedziała czując na sobie pytające spojrzenie. – Przełóż karty na trzy kupki, prawą ręką, do siebie – wyrecytowała.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.
