Profesor Wilczur. Dołęga-Mostowicz Tadeusz
Чтение книги онлайн.
Читать онлайн книгу Profesor Wilczur - Dołęga-Mostowicz Tadeusz страница 26
17
pugilares – portfel. [przypis edytorski]
18
nein, mein Herr (niem.) – nie, mój panie. [przypis edytorski]
19
vous vous trompez (fr.) – myli się pan. [przypis edytorski]
20
my beautiful friend (ang.) – mój piękny przyjacielu/przyjaciółko. [przypis edytorski]
21
aujourd'hui (fr.) – dziś. [przypis edytorski]
22
satis (łac.) – starczy. [przypis edytorski]
23
homo simplex (łac.) – prosty człowiek. [przypis edytorski]
24
gentleman-like (ang.) – jak dżentelmen. [przypis edytorski]
25
carissime (wł.) – najdroższy. [przypis edytorski]
26
tournement de tête (fr.) – tu: zawracanie głowy. [przypis edytorski]
27
dirigeable (fr.) – tu: sterowiec. [przypis edytorski]
28
odi profanum vulgus (łac.) – nienawidzę nieoświeconego tłumu. [przypis edytorski]
29
spiritus flat ubi vult – duch leci, gdzie chce. [przypis edytorski]
30
Schadenfreude (niem.) – radość z niepowodzeń innych. [przypis edytorski]
31
mirowaja skorb' (z ros.) – cierpienie z powodu tego, jaki jest świat; Weltschmerz. [przypis edytorski]
32
reverendissime (łac.) – z najwyższym szacunkiem. [przypis edytorski]
33
per fas et nefas (łac.) – nie przebierając w środkach; godziwymi i niegodziwymi sposobami. [przypis edytorski]
34
my dear (ang.) – mój drogi. [przypis edytorski]
35
L'appetit vient en mangeant (fr.) – apetyt rośnie w miarę jedzenia. [przypis edytorski]
36
chef-d'oeuvre (fr.) – arcydzieło. [przypis edytorski]
37
Und mein Liebchen, was willst du noch mehr (niem.) – I, moja kochana, cóż jeszcze chcesz. [przypis edytorski]
38
boîte à surprises (fr.) – szkatułka z niespodzianką. [przypis edytorski]
39
mia bella (wł.) – moja piękna. [przypis edytorski]
40
addio, signora (wł.) – żegnaj, pani. [przypis edytorski]
41
good-bye (ang.) – do widzenia. [przypis edytorski]
42
vale et me ama (łac.) – bądź zdrów/zdrowa i kochaj mnie. [przypis edytorski]
43
plein pouvoir (fr.) – pełna moc; zupełna swoboda (działania). [przypis edytorski]
44
panis bene merentium (łac.) – chleb dobrze zasłużonych; przen. emerytura. [przypis edytorski]