«Луи, Луи Армстронг. Джаз, гут джаз, танцен, танцен!.. Айн тушёнка, айн тушёнка!..»
Раушан (күзен ачмыйча, авыз эченнән). Луи, Луи!.. Танцен, танцен, җен баласы! (Чүгәләгән җиреннән әкрен генә баса.) Танцен!.. Ни гомердән бирле биеми торсаң, йөрәккә үрмәкүч пәрәвез үрер, җен баласы!
Борыла-сикергәләргә, колачын киң җәеп, эчке дәрт белән биергә керешә.
Кабыргаларны шалтыратырлык итеп – танцен! (Чүгеп-чүгеп ала.) И-ех, и-е-ех!.. (Баскычка утыра, битен сөртә). Карале, Җәваһирә, әйдә, кунак җыябыз… Кече хатын сорамыйм ич, нәрсә авызыңны ачып калдың, яп!.. Җырлыйсы, биисе килә. Туйганчы! Безнең ни гомердән бирле биегәнебез юк икән инде, Җәваһирә! (Тынлыктан соң, әкрен.) Балабыз буласына өметебез өзелгәннән бирле… Әй-й! Кунак җыйыйк әле бер!
Җәваһирә. Ярар алайса. Тик иртәгә, ярыймы?
Раушан. Миңа бүген кирәк.
Җәваһирә. Ул бит сиңа.
Раушан. Сиңа ник бүген ярамый?
Җәваһирә. Оныткансың. Бөтен нәрсәне оныткансың. Хәер, мин үзем дә… Иртәгә безнең өйләнешкәнебезгә егерме биш ел тула бит – көмеш туй ясарлык көн!
Раушан (аркан борыла). Безгә булмаган туйларны билгеләү хәерлерәктер инде. Җырлап түгел, җылап. Булмаган бәби туйларын…
Тынлык.
Җәваһирә (катгый). Сиңа шундый бер көн бүләк итүемне телисеңме?
Раушан. Соң инде, Җәваһирә…
Җәваһирә. Соң булса да, уң булсын. Иртәгә үк!
Раушан (кинәт). Илле бер яшьтәме? Иң кимендә (әкрен)… дистә ел чамасы элегрәк әйтсәң иде син бу сүзне, Җәваһирә!
Җәваһирә. Миңа илле яшь шул инде… Ләкин сиңа бүләгем бар – ничә еллар йөрәгемдә йөрткән бүләгем.
Раушан. Ярар алайса. Иртәгә көмеш туй ясыйк, яме?!
Җәваһирә. Туй?
Раушан. Икебезнең көмеш туебыз! Кая, теге премия акчасын бир, шәһәргә барам. Шул очтан сатарга бер… ун капчык бәрәңге дә ала барыйм. Аңлыйсыңмы: бә-рәң-ге! Алып кайтам сиңа бер бүләк, җен баласы!
Җәваһирә. Миңа берни дә кирәкми, Раушан. Рәхмәт, ми- нем бар нәрсәм дә җитеш.
Раушан. Беләм. Исеңдәме, мин сугыштан кайткан көнне, төн буе патефон уйнатып чыккан идек? Исеңдәме, «сөйсәң сөй, сөймәсәң сөймә генә» дигәнгә охшаган төше бар иде. Су буенда уйнаттык. Кем бата, кем акыра дип, каравылчы Сөббух бабай йөгереп төшкән иде… Тагын шундый бер Луи Армстронг алып кайтыйммы? Ә?
Тынлык. Җәваһирә болдырдан төшә – бүгенге көнгә кайталар.
Җәваһирә (басынкы). Ә син тораташ алып кайттың… Миңа бүләккә – таш киная!.. Таш сын ише генә шул мин. Йөрәгем астына гомергә бер тапкыр да тугыз айлык бишек асмадым шул. Ягылмый калган учак кебек булдым.
Кереп китә дә урталай ярылган патефон тәлинкәсе тотып чыга.
(Уңайсызланып.) Мин моны кичә аптыраганнан, нинди шатлыктан биисең икән дип ярып ташладым. Чәче агара башлаган ир тик торганда күгәрек патефонга биеп ятамы соң инде?
Раушан. Патефоны күгәрек, ә көе яңа ачылган яра сымак булды шул. Унбиш ел буена бер дә биелмичә яшәлгән. Ә Европаны айкап чыккан аяк тик торырга күнекмәгән икән
