керилган норга етмадим,
Ўз кўнглимдан бўлак зорга етмадим,
Сизга барибирми, йиғласам, кулсам?
Тошларни чиритиб бўлмас экан-ку,
Ой доғин аритиб бўлмас экан-ку,
Қуёшни қаритиб бўлмас экан-ку,
Сизга барибирми, йиғласам, кулсам?
Омонат дунёга ғанимат меҳмон,
Мен чиндан сўрасам эгилгай осмон,
Ой ўтар, йил ўтар, эй дўсти нодон,
Сизга барибирми, йиғласам, кулсам?
ҚУШ ДУОСИ
Ёмон сўзлар дилга ёмон ботганча бор,
Дил оғриса, кўнгиллар муз қотганча бор,
Хуш ниятга дарвозангиз очиқ турсин,
Кутилган тонг бирам ёруғ отганча бор.
Баҳор кутган қиш қўйнида гуллаб яшар,
Куртакларга гулдан умр тилаб яшар,
Яхши одам яхшиликдан толиқмайди,
Ҳар майсани нигоҳида силаб яшар.
Зулмат қочур тунда ёққан бир шам билан,
Кўклам кўрки унга етган одам билан.
Сув сўрасанг, сен тоғларнинг умрин тила,
Ҳовуч тўлмас тонглар тутган шабнам билан.
Баҳор боғин бағри кенгдир олам қадар,
Турфа гуллар бир-бирига зеру забар,
Кўзларингга сиққунча кўр кўклам кўркин,
Икки дунё мусаввири Аллоҳ чевар.
Тўрт фаслга дарвозани кўклам очур,
Кўкдан очур, гулдан очур, кўркам очур,
Ҳар майсанинг умрин тилаб тиз чўк, Маҳмуд,
Кўкда қуёш дуосини нурдан сочур.
МЕНИНГ ОРЗУЛАРИМ
Ойнинг ўроғига осилган илинж,
Тонггача талпиндим қўлим етмади.
Қуёш қўрғонида юз очган севинч,
Кун бўйи йўл юрдим, йўлим етмади.
Менинг орзуларим – менинг армоним,
Етдим деганимда етмиш йил нари.
Менинг орзуларим – ширин ёлғоним,
Сиз қайга борурсиз мендан илгари?
Менинг орзуларим – оппоқ қушларим,
Бахтнинг осмонида бегонангизман.
Бир кун ўнгдан келур ёруғ тушларим,
Бугунча шоири девонангизман.
ҲАЙРОНЛИҚ
Биз кўрган тераклар баргин тўкибди,
Илдизлар титрашиб дардин тўкибди.
Кузакнинг ҳайронлиғ боғида, эй воҳ,
Хазонлар Худога тизлар чўкибди.
Келганлар кетишин хасдан сўранглар,
Тоғларнинг чўкишин пастдан сўранглар,
Кўнгилни осмонда кўрмоқ бўлсангиз,
Дуога очилган дастдан сўранглар.
Ким дунё томига нарвон қўйибди,
Қўл етмас мулк нархин арзон қўйибди.
Йиғлашни билмаган кулиб ёлчитмас,
Зоғ қаҳри булбулни тиғсиз сўйибди.
Гул қучган
