дунёнинг ишини.
Ўтиннинг умри қисқа,
Мўл юрса қаловгача.
Кўпчиб турган хамир ҳам,
Боргайдир оловгача.
Омбир билан олдирар,
Одам оғриқ тишини,
Чидаганга чиқарган,
Бу дунёнинг ишини.
Кўрган борми, айтинглар,
Ўз кўнглининг кулини.
Ким бошга ёстиғ қилар,
Виждон сотиб пулини.
Айб ундамас, ёронлар,
Шайтон олган хушини,
Чидаганга чиқарган,
Бу дунёнинг ишини.
Онам дейди: – Сенга ҳеч
Насиҳат кор қилмайди.
Онасин ерга қўйиб,
Бўзламаган билмайди.
Кеч очилган кўзингни,
Ким артади ёшини.
Чидаганга чиқарган,
Бу дунёнинг ишини.
Атиргулнинг тикони,
Бекор тилмас қўлингни.
Гулзорга кирмоқ бўлсанг,
Поклаб олгин дилингни.
Парвоз олди оққушлар,
Сувга урар тўшини.
Чидаганга чиқарган,
Бу дунёнинг ишини.
Қайси дорбоз лангарсиз,
Дор устида ўйнайди.
Қорин тўяр бир зумда,
Кўзлар нечун тўймайди.
Кимга сотар қассоблар,
Ҳеч суяксиз гўштини.
Чидаганга чиқарган,
Бу дунёнинг ишини.
Худойимга қай кимса,
Кўз ёш қилса ёлғондан.
Омаднинг оқ тулпори,
Тушиб келмас осмондан.
Қурт еркан азалдан,
Дарахтнинг ҳам бўшини,
Чидаганга чиқарган,
Бу дунёнинг ишини.
ОНАМ БИЛАН КЕТМОН ЧОПГАН АЁЛЛАР
Борга боқмай, йўқни йўқлар хаёллар,
Онамдек бокира, офтобжамоллар,
Кўргим келиб тўрт тарафга термилдим,
Онам билан кетмон чопган аёллар.
Бир туп райҳон қошида юз тиз буккан,
Йиғи келса, ялпизларга дил тўккан.
Қўлингиз гул, райҳон эккан, гул эккан,
Онам билан кетмон чопган аёллар.
Пешонангиз тери томган Момо Ер,
Қайда қолди фариштадек момом, дер,
Қалдирғочлар қўлингиздан таом ер,
Онам билан кетмон чопган аёллар.
Бу дунёнинг кори сира битмаган,
Тақдир сизга не юмушлар тутмаган,
Дилингиздан, айтинг, нелар ўтмаган,
Онам билан кетмон чопган аёллар?
Сочларингиз қорлардан ҳам оқ бугун,
Кўнгил ярим, кўнгил бунча тоқ бугун,
Ўнингиздан тўққизингиз йўқ бугун,
Онам билан кетмон чопган аёллар.
Ёмон ёвдан ҳатто йўлбарс ўкирар,
Битта
