эшитиб, раҳми келди ва унга:
– Эй йигит, агар хотининг аввалгидек тирик бўлса, унга нима берар эдинг? – деди.
Йигит:
– Қолган умримнинг ярмини берар эдим! – деди.
Исо алайҳис салом дуо қилди. Гўр иккига ажралиб, ичидан хотин тирилиб чиқди. Йигитни шодлик қоплади. Исо алайҳис салом бу ердан жўнади. Эру хотин эса қолдилар. Тасодифан шу ердан подшозода ўтиб қолди ва хотини олдида ухлаб ётган бир кишини кўрди. Шунда подшозода:
– Ётган киши ким? – деб хотиндан сўради.
Хотин:
– Мени бу киши ўғирлаб келган! – деди.
Подшозода унга:
– Эй раъно, мен сенга ошиқ бўлдим, агар рози бўлсанг, сени шаҳарга олиб борай! – деди.
Хотин унга:
– Аввал буни ўлдир, сўнг мени олиб кет, бу ёмон ва айёр кишидир! – деди.
Подшозода:
– Мендан оломайди! – деб уни олиб кетаверди.
Баногоҳ ҳалиги киши уйғониб, хотинининг кетаётганини кўрди. Оҳ уриб югурди ва бир баландликка чиқиб қараса, бир неча отлиқ кетиб боряпти. Уларга яқинлашиб: “Тўхтатинглар! – деди. Улар тўхтаганда ҳалиги киши: “Менинг хотинимни қаёққа олиб кетяпсизлар? Худойи таолодан қўрқмайсизларми?" деди.
Хотин:
– Мен сизларга бу айёр ва таррор1 (ўғри, юлгич) деб айтмаганмидим? Сизлар эса ишонмадингизлар, – деди уларга.
Подшозода:
– Отнинг қуйруғига боғлаб, шаҳарга элтинглар! – деб буюрди. Ўзи келиб, воқеани подшога тушунтирди. Подшо:
– Эр билан хотинни келтиринглар! –деди.
Дарҳол олиб келдилар, подшо эркакдан:
– Бу хотин сенга ким бўлади! – деди киши.
Хотин эса:
– Бу киши мени ўғирлаб қочган! – деди.
Подшо:
– Сен хотиним дейсан, хотин сени ўғри дейди! – деб таажжубда қолди.
Ҳалиги киши:
– Эй подшо, мени танийдиган гувоҳларим бор! – деди.
Подшо:
– Гувоҳинг ким? – деб сўради.
– Ҳазрати Исо пайғамбар! –деди у.
Подшо:
– Бўлмаса уни олиб кел! – деб буюрди. Киши йўлга тушди.
Шунда хотин:
– Эй подшоҳ, бундай айёру таррор жаҳонда бўлмас, сизлар унинг сўзига ишониб, рост хаёл қилдингиз, у қайтиб келмайди, ҳийла найранглар билан ўзини озод қилди! – деди.
Подшо дарҳол бир неча кишини унинг орқасидан юборди. Бу фақир киши пора йўл юргач, кўнглига: “Исо пайғамбар кўпинча биёбонда юрар эди, уни қандай топаман?” деган хаёл келди. Бир ерда ётиб, уйқуга кетди ва туш кўрди. Тушида Исо алайҳис салом : “Эй фақир, кўп ғамгин бўлма, тонгда келаман”, – деди. У ҳали уйқуда экан, подшоҳ юборган одамлар етиб келишди ва унга “ Яхшиям уйқуда экансан, Исо алайҳис салом қани? Тур ўрнингдан, олдимизга туш, подшоҳ сени чақирмоқда!” дейишди.
Бечора подшонинг
