Симурғ қолур майдон аро.
Соясин оламга ул этгач нисор,
Неча қуш ҳар дам бўлурлар ошкор.
Жумла қушлар сувратин ҳам сарбасар
Сояйи Симурғ бил, эй бехабар.
Сен шуни бил аввало, шу билганинг
Ул буюк ҳазратга юзни бурганинг.
1090 Сўнгра огоҳ бўлгани этгил талош,
Баски бўлдинг, айлама бу сирни фош.
Кимки Ул бўлди, чу мустағрақ эрур,
Хошааллоҳ, унга ҳамдам Ҳақ эрур.
Шунга етсанг, гар эмассен ҳақ мудом,
Лек бўлурсен Ҳаққа мустағрақ мудом.
Марди мустағрақ ҳулулий бўлмағай,
Бул сухан қавли Фузулий бўлмагай.
Сояйи кимсен, шуни билдингми бот,
Гар ўликсен, гар тирик, топдинг нажот.
1095 Бўлмасайди гар Симурғ ошкор,
Даҳр аро қайдин бўлурди соявор?
Боз агар Симурғ бўлсайди ниҳон,
Соясин кўрмасди ҳар гиз бул жаҳон.
Ҳар неким солгай кўланка бунда ул,
Аввало бўлгай ҳувайдо унда ул.
Йўқса гар Симурғни кўргувчи кўзинг,
Кўзгудек равшан дилинг йўқ, юлдузинг.
Кимсада кўз йўкки, кўрса ул нигор,
Ки жамоли олди бул сабру қарор.
1100 Ҳуснига ишқ бойламак мушкул эрур,
Айламиш лутфу камолин кўзгу ул.
Кўзгу кўнгилдир, кўнгилга сол назар,
Токи кўргайсен жамолин, эй башар.
ҲИКОЯТ
ПОДШОНИНГ ОЙНАБАНД ҚАСР
ҚУРГАНИ
Подшоҳ бор эрди чун соҳибжамол,
Ҳусни дунё ичра андоқ бемисол.
Мулки олам мусҳафи оёт анга,
Дилраболик парчами роёт анга.
Субҳи содиқ – чеҳрасидин бир нишон,
Руҳи қуддус – атридин анбарфишон.
1105 Жаннатул маъво унинг тимсоли, бас,
Ҳуснидин бир нусха эрди, бошқамас.
Лек бирор кимса жаҳонда бормикан
Ки ўшал ҳусну жамолдин баҳраманд?
Даҳр аро андин басе ғавғо эди,
Ишқидин эл бошида савдо эди.
Отланиб гоҳо чиқар эрди шитоб,
Юзига тортиб неча гулгун ниқоб.
Ул ниқобга кимса гар солса нигоҳ,
Бошидин ажрарди, гарчи бегуноҳ.
1110 Номини гар тилга олса қай бири,
Тонг эмас, дарҳол кесилгайди тили.
Васлини ким айлар эрса орзу,
Ақлу жонидин жудо бўлгайди у.
Ишқида жон бермоқ эрди мўътабар,
Юз умрдин яхшироқ эрди ўшал.
Ҳар куни кўйида минглаб жон нисор,
Бўйла ишқ эрди жаҳонда, бўйла кор.
Ишқида на сабру бардош бир даме,
Кўйида на тобу тоқатдин ғаме.
1115 Ким унинг кўрса жамолин ошкор,
Жон берар эрди соғинчдин
