için bundan daha büyük hakaret mi düşünülebilir?
Doktor Gribling bu konuda gazetelere göndermiş olduğu yüzlerce yazılarının birisinde demişti ki:
“Cesetleri yakma usulünün hiç başka bir sakıncası görülmese bile yalnız bunun eski ve kadim milletlere ait bir durum olması, şu sürekli terakki eden asırda asla kabul olunamayacak ve reddi için en büyük sebep olmasına kâfidir. Fen ve sanayi bu kadar terakki etmiş olduğu hâlde ölüleri defnetmek için asrımızın şanına layık bir yol bulamazsak, bütün fen erbabının ve sanayicilerimizin yüzleri kızarmalıdır. Hâlbuki ölüyü yakmanın da hem umumi sıhhat açısından zararları vardır; hem de masrafı çoktur. Umumi sıhhat bakımından zararları, bildiğiniz gibi bir naaş yanarken fena kokuları temiz havaya koku yayar. Masrafının çokluğu ise yanacak malzeme açısındandır. Zira bir naaşı yakacak malzeme ile otuz beygir kuvvetindeki lokomotif arkasına seksen vagon takmış olması hesabıyla yarım mil kadar mesafe katedebilir.”
Güzel ama her şeye itiraz etmek kolay olduğu hâlde; itiraz olunan şeylere daha uygun çare bulmak güçtür. Bakalım sizin Doktor Gribling ölülerin gömülmesi için daha güzel bir çare buldu mu?
Onun itikadına kalırsa pek âlâsını buldu. Hem de bulduğu çare nedir, bilir misiniz? Galvanoplasti!
Galvanoplasti mi?
Evet! Galvanoplasti! Zira Doktor Gribling bu âlemde her neye çare aranacaksa, o çarenin mutlaka elektrik ile bulunacağına kanaat etmiş olduğu gibi elektrik hizmetleri arasında da en faydalısının bilhassa galvanoplasti olduğuna o derecelerde bel bağlamıştır ki eğer bu sanat her işe tatbik edilmezse insanlık medeniyetinin kemal mertebesine varamayacağına fennî bir iman derecesinde inanmıştır.
Cesetlerin defni meselesinde galvanoplastiden başka bir usul kabul ettiğini görmek, Doktor Gribling için dünyanın yıkıldığını görmekten daha beterdir. Dolayısıyla bu usulü kabul ettirmek için gazetelere verdiği yazıları ayrıca kitap suretinde de bastırarak bedava dağıtmak derecelerinde fedakârlıkta da bulunmuştur ki bu da malum zatın fennî ve sanayi gayretine en iyi şekilde işaret eder.
Doktor Gribling’in cesetlerin defni için galvanoplastiyi kabul ettirmek hususunda savunduğu delillerin en tuhafı şudur:
“Bir ölünün naaşı üzerine bir milimetre kalınlığında bir kabuk geçirmek için iki kıyyeden az bakır gider ki önceden göztaşı hâline dönüşmesinden dolayı fiyatı ne kadar artmış olsa, yine üç frangı geçemez. Gerçi cesedi yakmak için kullanılacak malzemeden bu biraz daha pahalı düşerse de kullanılacak malzeme arasında ancak bir parça kül oluşturduğu hâlde şu üç frank masraf bakırdan güzel bir heykel vücuda getirir. Malumdur ki her naaş kendi familyası için sevilir ve kıymettardır. Dolayısıyla familya halkı galvanoplasti için birkaç frangı daha feda ediverirse bir santimetre kalınlığına kadar bakırı kalınlaştırarak, gerçekten bir heykel vücuda getirebilirler. Bu böyle olmadığı zaman bile cesedi defin için yalnız bir milimetre kalınlığındaki bakır kifayet eder ki bu bakır hem o naaşa kefen olur hem de defnedildiği yerde kokmaya fırsat bırakmaz. Dolayısıyla umumi sıhhat bakımından bütün tehlikeleri de meneder. Hele galvanoplasti bu gelişmiş olan asrın yeni icadından olduğundan, bu gelişmiş asrın şanına layık olan bu defin usulü bundan ibaret olacağından, bu usul yenilik taraftarı olan hiçbir adamın itirazına da uğramaz.”
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «Литрес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на Литрес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.
