bu kaçıncı top, dercesine bakıyor yüzüme. Çünkü annemin şimdiye değin yaptığı tüm topları Rüstem Dede’nin bahçesine kaçırdım. Yüzüme en mahzun hâlini vererek annemin yanına sokuluyorum, yalvarıyorum. Annem yorgun elini alnına götürüyor, alnı una bulanıyor. Bakışlarını bana düşürüyor, bakışları sevgiye buğulanıyor.
“Az bekle. İşim bitince yaparım.” diyor.
Sedire çıkıp az evvel camda bıraktığım izine burnumu tekrar dayıyorum. Yağmur dinmiş. Komşumuz Rüstem Dede, üzerine yün hırkasını geçirip bahçeye çıkmış. Etrafını seyrediyor. Rüstem Dede’nin hiç çocuğu olmamış. Geçen yıl da eşini sele kaptırmış. Yeryüzünde yapayalnız kala kalmış. Yüzü gülmüyor. Suratının asıklığına inat, bahçesi çok güzel. Kaysı ağaçları meyveye durmak üzere. Hatta bazıları çağla haline gelerek yeşillenmiş. Gözüm kalıyor hep Rüstem Dede’nin çağlalarında. Çağlalar kaysılaşmadan ağaca tırmanıp ceplerimi doldurmak, elimi bulutlara dokundurmak geçiyor içimden hep. Sonra da ağacın dibinde oturup çağlaları tuza batırarak yemek istiyorum. Hayali bile ağzımı tatlı tatlı sulandırıyor. Birden Rüstem Dede’nin bana doğru baktığını görüyorum. Yoksa bahçesinden çağla aşıracağımı mı anladı diye korkuyorum. Telaşla pencere önünden ayrılıp odama kaçıyorum. Bir müddet oyalandıktan sonra, somyanın altından sepeti çekip içindeki dizi yırtık pantolonumu alıyorum. Annemin dikiş makinesinin gözünden de makası alıp yufkaların başına dikiliyorum.
Annem önce pantolonun yan dikişlerini sökerek açıyor. Sonra makasla iki parmak kalınlığında şeritler kesiyor. Kesme işi bitince kumaş şeritleri birbirine ekleyerek düğüm atıyor ve sarmaya başlıyor. Yumağa şeritleri usul usul doluyor. Eşinin alın terini, gençliğinin hüzünlerini, çocuklarının sevgisini, çağlanın acısını doluyor usul usul ve yorulsa da hiç ses etmiyor. Kumaş, koca bir yumak haline gelince de ucunu sıkıca yumağa dikiyor açılmasın diye. Sevgisini de katarak, çaputtan topumu bana uzatıyor:
“Al bakalım” diyor. “İstediğin gibi oldu mu?”
Havada kapıyorum bir zamanlar pantolonum olan çaputtan topumu. Oynamak için çamurun kurumasını beklemem gerek. Bir de Rüstem Dede’nin ağır ama aksamayan adımlarıyla köy kahvesine gitmesini beklemem gerek. Güneş çıkmış mı diye tekrar camdan dışarıya bakıyorum. Bahar yağmurları ne güzel! Hemencecik gelip hemencecik kaçıyor dağlar ardına. Rüstem Dede de bahçede yok, demek ki gitmiş diyorum içimden. O ara okuldan dönen ablam odaya giriyor. Elimdeki topu görünce her zamanki gibi oynamak istiyor. Vermiyorum. Çünkü kızgınım ona. Hep benimle uğraşıyor. Bana sataşmazsa sanki işi rast gitmeyecek. Ablamın ısrarlı bakışları karşısında daha bir sıkı sarılıyorum çaputtan topuma:
“Hiç boşuna bakma, vermem!” diye de efeleniyorum.
Bozuluyor ablam bana. Zaten ben doğunca da çok bozulmuş. Arada bir, senin yüzünden pabucum dama atıldı diyor. O da izin vermeseymiş pabucunun dama atılmasına. Çıkıp damdan gerisin geriye alsaymış. Allah Allah, zaten onun gözünde ne yapsam suçluyum. Bu sefer de beni anneme şikâyet ediyor.
“Anne, şu oğluna bir şey de. Topu bana atsın. Yoksa topunu alır kaşla göz arası Rüstem Dede’nin bahçesine fırlatıveririm.“ diyor.
Annem yan gözle sus işareti yapıyor ama anlayan kim? Bana sataşmaya devam ediyor.
“Hem de öyle bir atarım ki ta en karanlık köşesine yollarım. Sen de almaya gidemezsin. Gitsen de Rüstem Dede seni yakalar. Yakaladığı çocuklara ne yaptığını biliyor musun? Hemen karanlık bir odaya kapatıyormuş. Sonra onları aç bırakıp bir deri bir kemiğe dönüştürüp; kemik niyetine Çomar’ın önüne atıyormuş.”
Korkudan annemin yeleğinin altına saklanıyorum. Annem kızarak susturuyor ablamı. Ablam çantasını alıp, bana olan hıncıyla yüzünü asıp içeriye gidiyor istemeye istemeye. Ben de topumu alıp bahçeye çıkıyorum. Güneş çoktan ortalığı ısıtmış. Çocukluğumun tüm oyun heveslerini yükleyip ayağıma, topun peşine düşüyorum. Topumu bir vuruşta havaya dikmeye çalışıyorum ama nafile kumaş çok ağır geliyor.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «Литрес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на Литрес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.
