Kaç çeşit olabilirdi? Çok şey alsam ayıp olur muydu? Ne yapacağımı bilemezdim. Yine de çok ama çok mutlu olurdum. Adrenalin gibi bir kimyasal vücudumu sarar, içimi rahatlıkla doldururdu. Bu mutluluk ve huzur hissi çok uzun sürerdi.
Şimdi yaşım dört değil, otuz dört. Turquinho gün boyu benle oluyor ve onu akşam 10’da uyutuyorum. Gece 12 gibi uyanıyor, süt içiyor sonra sabah 5-6 olana kadar yeniden uyuyor. Gece 10 ve sabah 5-6 saatleri arasındaki döngü neredeyse tamamen annede.
Benim kendime ait tek zamanım işte bu aradaki süre. Bu zaman diliminde o çocukluk anılarımdaki huzuru hissediyorum. Endişesiz, kendime ayırabileceğim kısa ama bana göre kocaman bir vakit: Uyku dahil 7-8 saat. Bu zamanı bir şeyler okuyarak ya da belki artık takip etmekte zorlandığım yeni filmlerden birini izleyerek değerlendirebilirim. Blogum için yeni bir yazı yazabilirim. Sosyal medyada salınabilirim. Uyuyabilirim. Hiçbir şey yapmamayı da seçebilirim. Hangisini seçtiğimin bir önemi yok aslında. Bu sürenin varlığı beni esas mutlu eden, içimi çocukluktaki gibi mutlulukla dolduran şey. Çok uzun olmasa da uyuyana kadar devam ediyor bu hâl.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «Литрес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на Литрес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.
