син миңа.
Сезне ятим итәр өчен
Сугыш башланган нигә?
"Әткәй" дигән татлы исем
Балкыта кеше йөзен.
Рухым белән тоям шуны,
Көч бирәм сиңа үзем.
"Әткәй" дигән матур сүзне
Син әйттең гел төшеңдә.
Шуның өчен көч өстәдем
Эшләнәсе эшеңә.
"Әткәй" дигән назлы исем
Әйтмәдең балалыкта.
Үсеп җиткәч назлап әйттең,
Син яшисең барлыкта.
"Әткәй" сүзен матур итеп
Әйттең ир атасына.
Үпкә белдерсәң дә үзең,
Яшәдең һич сер бирмичә
Очраган хатасына.
Ата дигән назлы сүзне,
Ата дигән назлы сүзне
Аңлаттын балаларга.
Яшәдең, сөелеп яшәдең,
Тоз салмый яраларга.
Ата кеше эше белән
Сокландыра тормышта.
Аларның көче саф һава
Безнең яшәү, сулышта.
Минем рухым – синең рухың,
Син дөньяда кунакта.
Бул шәфкатьле, мәрхәмәтле
Бул һәрвакыт тыйнак та.
Табигатьне күзәт, кызым,
Ничек сызылып таң ата?
Таң алдыннан тышка чыксаң,
Сиңа җиһан аңлата.
Үпкә, ызгыш, талаш булса,
Ишетмәскә син тукта.
Аңла, балам, сиңа әйтәм,
Син бит минем рухта.
Кеше белән бул берлектә,
Яшә һәрчак дуслыкта.
Ихатаңда булсын терлек -
Яшәрсең гел туклыкта.
Кешеләргә бир син киңәш,
Дусларың белән яшә.
Кирәк булса чын күңелдән
Чатна, яшендәй яшьнә.
Күңелеңдә булсын синең
Үткән буыннар даны.
Үткән буын – минем буын
Синдә атаңның каны.
***
Фатима белән Миңнисага.
Аклы күлмәк кияр идем
Әгәр ситсасын тапсам.
Сез янымда торган кебек
Тәмле җимешләр капсам.
Сез янымда торган кебек,
Кулга китапны алсам.
Шатлык күлендә йөзегез,
Хатларны язып салсам.
Сезнең белән барам төсле
Уфа урамнарыннан.
Котылдым, котылдым бугай,
Тормышның ачы җилләре,
Көчле бураннарыннан.
Сезнең янда булсам һәрчак
Хыялым
