темир кеспеге каншы курып, калайлар сатып аькелип, сынык элеклерди, шелеклерди, лаьгенлерди ярастырып билген аьдем болган. Уста коллы Рамазан ян досына баьленше туьрли уьй алатларын темирден ясап берген. Ол отты туьртпеге деп сис, кыскыш, ыргак, май шыракка илме, темир илгишлер, кумганлар, атка да баьленше бир туьрли затлар ясапта билген аьдем экен. Бир неше йылдан сонъ Рамазан, юрегатлы аьдем, калага барып ян досына суьтти сыкпага деп сеператор алып келеди. Авылда сол йылларда сондай алат биревде де болмаган.
Коьплеген конъысылар танъ атып, эртенъ мен, колларындагы шелеклери толы суьтлерин сыкпага келетаган болганлар. Барган сайын аьелдинъ яшав аьллери туьзелип баслайды. Уьйге кирсенъ де, онынъ иши баьленше туьрли муьлк-савытка толы эди. Йыллар кетеди. Яхья он-он бес ясына толады. Балалай ызанда юрген тракторлардынъ сабанларынынъ артына олтырып, куьн узагы кырда куллык этеди.
Куьн артыннан санавлы куьн оьтип, колхозда ислеп, трудодень йыяды. Йылдынъ ызында соларды аслык кебинде алады. Баладынъ муьшелери, кылыгы куллыктан катады. Рамазан десенъ де, мал асырап, пишен шалып, ат егип ер айдап, аслык эгип улына ярдамын аькелип турады. Заман бир еринде карап турмайды, бир куьнлердинъ бирисинде Рамазан каты авырыйды. Яхьяды касына шакырып оьсиетин де айталмай, капылыстан оьледи. Яхья балалай кыйналып келген аьдем.
Атасынынъ оьлуьви он-он бес ясындагы балады састырады. Рамазан коьзин каты япканлай, онынъ ян досы Ханий бир баска элден келгендей туьрленеди. Баьленше кардашлары, аьптелери Ханийдинъ уьйине асыгыслы келедилер. Биреви иргеде илинген биялады, баскасы аслыкты яратаган кол туьйрменди алып кетеятыр. Казан аякларды, шелеклерди, элеклерди, баьри болган затларды кардашлары алып кетедилер. Кеште, он-он бес ясындагы, бели катпаган бала Яхья ызаннан келгенде, тувар авлада бир малдынъ тыпырдаганын эситип барады. Барса, Ханийдинъ бир кардашы баьри малларды да аькеткен, эндиги ызгы кунажынды да аькетпеге деп келген экен. Яхья тез эсин йыйып, корадан мал азбарына каргып туьседи де, колына сенекти алып Ханийдинъ кардашынынъ коькирегине тускайды. «Аькетип кунажынды алган еринъе байла!», – дейди ол. – Меним йойытаяк затым йок! Аьли сени оьлтирсем де оькинмеекпен. Эситесинъ ме мени?!» – деп сынын катырып, азбардан Ханийдинъ кардашын кувады.
Сол кеше калган сынъар бир кунажынды айдап алып Яхья атасынынъ аьптеси Кеусарга келеди. Бир ямпик уьйдинъ ишинде, кыстынъ зыкырдаган сувык заманында Яхья ерге тобан тоьсеп Кеусардынъ яслары Али, Даут эм Рашит пен койынласып ятадылар.
Яшавда кайдай кыйынлыкты да коьрген Кеусар аданасынынъ баласын оьзиндикиннен баска коьрмейди. Сосы яслар яшавда коьп кыйынлыкларды бирге коьширедилер.
Заман тап Кобандагы сувдай агады. Соннан бери коьп йыллар озып кетедилер. Яслар оьсип йигит боладылар. Бас деп Али уьйленеди, сонъ Яхья, Даут эм Рашит кенжепайлары. Суьйтип, басланган Эркин-Юрт авылында Яхья Тамакаевтинъ авыр яшавы.
– Сарытай Курелов
