ТОПАН («Жем суының тасқыны»). Қашаған Күржіманұлы

      Жерінен безіп сол үшін

      Амалсыз тастап кетіпті

      Көк Еділ менен Ақ Жайық,

      Кең Нарынның қонысын!..

      Мынау бір өткен уақиға,

      Бұдан да хабар берейін:

      Тайшық ханның елі толғанда,

      Тай тулап талқан болғанда;

      Үш қиянның жеріне

      Ормамбет ханның елі тегіс қонғанда;

      О да келіп бір күні

      Бір құтырған құртқа жолықты.

      Ормамбет хан сол күнде

      Қайтерін білмей торықты.

      Бүлдіруге көп елді

      Сол құрт себеп болыпты.

      Арша деген ағашқа

      Бір бозторғай келіп қоныпты.

      Сол ағаштың бойынан

      Құтырған құртты қағып жеп,

      Құтырып торғай шырлайды,

      Қанатын сілтеп пырлайды,

      Көкке қарай зырлайды.

      Өзінен зордан қаша алмай,

      Жүрегін торғай баса алмай,

      Шарықтап жүрген бүркітке

      Шапқан екен торғай тайсалмай.