style="font-size:15px;"> ԱՆՈՒՅՇ – Վերջեն զղջալ…
ՊԱՂՏԱՍԱՐ – Կնիկս կուզեմ ըսել… (Անույշ և Կիպար խոսքերն այնքան շուտ կառնեն իրարու բերնեն,որ Պաղտասարը երկուքին մեջտեղ կեցած միջոց չգտներ խոսելու):
ԱՆՈՒՅՇ – Չկրնար առնել…
ԿԻՊԱՐ – Լալ…
ԱՆՈՒՅՇ – Ողբալ…
ԿԻՊԱՐ – Արտասվել…
ԱՆՈՒՅՇ – Հառաչել…
ԿԻՊԱՐ – Աշխարել…
ԱՆՈՒՅՇ – Կոծել…
ԿԻՊԱՐ – Ո՞ր մեկն ըսեմ…
ԱՆՈՒՅՇ – Ո՞ր մեկն համրեմ…
ԿԻՊԱՐ – Կսկիծ ու ցավ զգալ…
ԱՆՈՒՅՇ – Վիշտերով բեռնավորվիլ…
ԿԻՊԱՐ – Խորհիլ, մտմտալ…
ԱՆՈՒՅՇ – Մտատանջությամբ ժամանակ անցունել…
ԿԻՊԱՐ – Ախորժակե զրկվիլ…
ԱՆՈՒՅՇ – Չկրնալ քնանալ…
ԿԻՊԱՐ – Հազալ…
ԱՆՈՒՅՇ – Տքալ…
ԿԻՊԱՐ – Եվ վերջապես…
ԱՆՈՒՅՇ – Մեռնիլ…
ԿԻՊԱՐ – Այս չէ՞ ըլլալիքը…
ԱՆՈՒՅՇ – Պարապ տեղ բերանս կհոգնեցնեմ… այս մարդը չի համոզվիր:
ՊԱՂՏԱՍԱՐ – Ես ներող էրիկներեն չեմ:
ԿԻՊԱՐ – (Պաղտասարին ականջն ի վար )Բերնեն բան մը չկրցի առնել
ԱՆՈՒՅՇ – Կաղաչեմ, մի ստիպիր զինքն, որ հաշտվի, վասնզի ես ուխտած եմ բնավ չսիրել զինքն:
ՊԱՂՏԱՍԱՐ – (Ցած առ Կիպար) Միշտ աշխատե սա սիրեկանին անունն սովրելու: (Բարձր) Հաշտությունն անկարելի է, պարապ խոսքեր մտիկ ընելու ժամանակ չունիմ, երթամ փաստաբան գտնելու և խնդիրը Դատաստանական խորհրդո ատյանը հանելու (Կմեկնի):
ՏԵՍԻԼ Ը
ԿԻՊԱՐ և ԱՆՈՒՅՇ
ԿԻՊԱՐ – Հաստատապես որոշած է գլխուն մեջ դրածը կատարել, ապուշը կկարծե, թե Դատաստանական խորհրդո դիմելով ուզածը ընել պիտի տա, վերջը պիտի զղջա, բայց ի՞նչ օգուտ, զմեզ պիտի հոգնեցնե քիչ մը: Վնաս չունի, բավական է, որ մենք համաձայնությամբ գործենք և իրարմե չի բաժանվինք: Տարակույս չկա, որ բարևը պիտի կտրե ինձմե, երբ սորվի թե նույն օրն մեկտեղ էինք Պայծառին տունը, թող կտրե, առիթ մը ալ տված պիտի լինի ինձի քեզի հետ ավելի սերտ կապով կապվելու:
ԱՆՈՒՅՇ – Փաստաբանն չե՞նք կրնար մեր կողմը շահիլ…
ԿԻՊԱՐ – Փաստաբաններու մեծ մասն արդարությունն և իրավունքը հոն կգտնե, ուր շատ ոսկի կտեսնե, սակայն չեմ կարծեր, որ Օգսենն այս մասին վերաբերի: Եթե հաջողիմ իրեն հետ համաձայնություն մը գոյացնել, աղեկ, եթե ոչ` դատիդ պաշտպանությունն ես պիտի ստանձնեմ ու պիտի շարունակեմ խաղալ մեր խաղերը: Դուք այժմ վստահ ըլլալու եք, որ հասարակաց կարծիքը մեզի նպաստավոր պիտի ըլլա:
ՏԵՍԻԼ Թ
ՆՈՒՅՆՔ և ՕԳՍԵՆ
ՕԳՍԵՆ – Շատ հանդգնություն ցույց կուտաք տիկին, ձեր անդորրության խանգարման պատճառ եղող անձն ձեր քովն պահելով նույնիսկ այն վայրկեանին, ուր անհավատարմության հանցանքով ամբաստանած դատարան ներկայանալու կոչնագիր պիտի ընդունիք: Փոխանակ արդարանալու միջոցներ փնտրելու, ձեր գործած ոճիրն հաստատելու, ապացույցներ կորոնեք: Մեծ հանդգնություն…
ԿԻՊԱՐ – Արդարանալու պետք չունի, որովհետև հանցանք չունի…
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
