keçidən, toyuqdan deyir.
Bilirəm, yönümüz qışa sarıdır,
Odun yox, qaz gəlmir, ömür yarıdır…
Vahid də ustadır, söz xirdarıdır
Dilini saxlamır, bayaqdan deyir
01.05.2019
Məhərrəm kİşİ
Çəmənlinin ağsaqqalı Məhərrəm kişinin xatirəsinə…
«Ata ocağına canımız qurban!»
Bunu Ramiz dedi, Məhərrəm kişi.
Nizami yurdunda yandırır çıraq,
Bilir, çıraq nədi, Məhərrəm kişi.
Keçdiyin yollarda qalıbdır izin,
Dillərdə əzbərdir çox kəlmən, sözün…
El – oba yanında ağ oldu üzün,
Tutdun hər bir vədi, Məhərrəm kişi.
Haqqı danışmağı elədin peşə
Qoymadın adına bir kölgə düşə…
Öz səsin, öz sözün oldu həmişə,
Səsin də gur idi, Məhərrəm kişi.
Çox fitnə – fəsadlar olsa da eldə,
Gileyi – güzarı qalmadı dildə…
Yerin var, yurdun var neçə könüldə,
Olacaq əbədi, Məhərrəm kişi!
03.05.2019
Söhrab Tahİr
4 may unudulmaz şairimiz Söhrab Tahirin xatirə günüdür. Bu kədərli gündə şairimizlə bağlı bir xatirəmi
bölüşmək istəyirəm.
1969 – ci ilin qış ayları idi. Onda mən 7 – ci sinifdə oxuyurdum. Dərsin qızğın çağında, o zaman məktəbimizin direktor müavini olan Kamil müəllim dalımca uşaq göndərib, məni müəllimlər otağına çağırdı. Mən müəllimlər otağına daxıl olanda dostum, 7 «B» sinfində oxuyan Əliyev Allahverəni də orada gördüm.
Kamil müəllim bizə bildirdi ki, saat 2 – də kəndimizin klubunda Məmməd Araz və Söhrab Tahirlə görüş olacaq. Bu görüşdə siz də iştirak edəcəksiniz. Ona görə də sizə şairlərin bir şerini əzbərləmək tapşırılır.
Kamil müəllim şairlərin şerlərini bizə təqdim edib, dərsdən azad etdi.
Məktəbimizin gözəl bir bağı vardı. Allahverənlə şerləri əzbərləmək üçün həmin bağa getdik. Çox maraqlıdır, mən də, Allahverən də hər iki unudulmaz şairlərin şerlərini əzbərlədik.
Söhrab Tahirin şeri indiyəcən yadımdadır:
Orda ki, göm – göydür suların üzü,
Orda ki, qızarır səhərin gözü,
Orda ki, otlardan qopur şəlalə,
Orda ki, sünbülə sarmaşır lalə,
Orda ki, əməkçi insan çalışır,
Orda ki, zəhmətə insan alışır,
Orda axtarsanız taparsız məni,
Oradır ilhamın, sözün vətəni.
Orda şer də var, sənət də vardır
Orda sənətkara hörmət də vardır.
(Yaddaşımda bu şer belə qalıb. – V.Q.)
O görüşdə Söhrab Tahir də, Məmməd Araz da çox təsirli çıxışlar etdilər.
Bəlkə də o zaman çoxları Söhrab Tahirin cənubi Azərbaycandan olduğunu bilmirdi. Ona görə də camaat çox diqqətlə qulaq asır, o taylı soydaşlarımız haqqında maraqlı söhbətlər eşitmək istəyirdi. Söhrab müəllim danışdıqca gözləri parıldayır, səsi titrəyirdi. Bu xatirələr yaddaşımdan silinsə də, şairin anası Nəsibə xanımla bağlı danışdığı xatirəni heç zaman unutmadım.
Şair deyirdi ki, anam məni əzizləyəndə, mənə «mənim sol gözüm» deyərdi. Gənc yaşlarımda anamdan ayrı düşdüm. Uzun müddət üzünə, səsinə həsrət qaldım. Gedirdim Astaraya, yana – yana baxırdım Astaraçayın o tayaına, ürəyim qubar edirdi.
Uzun müddətdən sonra anamla telefonla danışmaq üçün icazə aldım. Xəttin o biri başında «kimdir» deyə soruşan anama, – «sənin sol gözündür» – deyə cavab verdim. Burada şairin səsi qırıldı. Boğazına tıxanan qəhəri udmaq üçün dayanıb, zala göz gəzdirdi. İnsanların çoxu için – için ağlayırdı.
O görüşə qədər mən elə bilirdim ki, Azərbaycanı ikiyə bölən çay təkcə Araz çayıdır. Sən demə daha bir ayrılıq çayı – Astara çayı da var imiş.
Fədakar şair də yana – yana deyirdi:
Mənim qollarımı iynə – sap edin,
Tikin Astaranı biri-birinə…
Ruhunuz şad olsun, şair! Müstəqilliyə qovuşmağımızı görməyi cənabi – Haqq Sizə nəsib etdi! Qaldı Astaranı, Culfanı bir – birinə tikmək…
Biz də qollarımızı iynə – sap etdik, Şair!
04.05.2019
Gecənİn sonunda sökülməsə dan…
İndi umu – küsü zamanı deyil,
Hərəmiz bir qışın sınağındayıq.
Bu gün də həyatın son anı deyil,
Nahaqdan suçunda, qınağındayıq.
Həsrətdən yumşalıb, mum olub ürək,
Havadan asılıb, qalıb çox istək.
Donan ümidləri gərək isidək,
Könüldə baharın sorağındayıq.
Vahidə dərd olur sənsiz keçən an,
