Wilna Adriaanse-omnibus 1. Wilna Adriaanse
Чтение книги онлайн.
Читать онлайн книгу Wilna Adriaanse-omnibus 1 - Wilna Adriaanse страница 28
Georgina moet keer om nie hardop te sug toe die helikopter Sondagmiddag voor die huis neerstryk nie. Hulle het die nag na die troue in vriende van hom se luukse houthuis langs ’n meer gaan slaap. Toe sy hom daaroor uitgevra het, het hy spottend gesê ’n mens slaap nie die eerste nag saam met familie en kinders in dieselfde huis nie. En toe het hy na die sleutel in haar kamerdeur gewys en gesê sy kan maar die deur toesluit as sy onveilig voel.
Op pad teen die trappe op om haar handsak te gaan neersit, praat hy skielik agter haar.
“Betsy het reeds jou klere en besittings na my kamer toe geskuif,” en toe sy hom net onbegrypend aankyk, neem hy haar aan die arm en stap met haar die breë gang af.
Georgina se toer van die huis het nooit hierdie vertrek ingesluit nie en sy kan net stomgeslaan in die deur gaan staan. As sy gedink het die bed in die wit kamer is groot, is die swaar ou hemelbed in hierdie kamer nog groter. Die kamer lyk soos die kamers van die ou paleise in Europa. Teen die een muur is ’n groot vuurherd, daar is vier gemakstoele om ’n koffietafel, twee groot laaikaste weerskante van die bed, en ’n pragtige ou Franse skryfburo en stoel voor een van die vensters. Die vensterbanke is uitgebou en die vensters kyk ook op die voortuin uit. Die gordyne, bekleedsel en beddeken is ’n mengsel van ’n diep roomkoffie kleur, Afrika-ontwerpe, ou antieke patrone in bottelgroen en wynrooi, en op die een of ander manier smelt alles saam tot die mees ongewone kamer wat sy nog gesien het. Wie ook al hierdie kamer versier het, het baie goeie smaak en sy kan nogal dink dat die man langs haar hier sal tuis voel. Daar is iets onmiskenbaar manliks aan die ryk stowwe en donker hout, maar die sagter roomkleur hier en daar sorg vir ’n sagter, amper vrouliker gevoel.
Hy verdwyn by ’n deur in en roep na haar toe sy hom nie dadelik volg nie. Sy stap ’n groot aantrekkamer binne, omtrent die grootte van haar slaapkamer in Kaapstad. Haar paar stukke klere hang yl versprei in die een kas en al haar skoene is in een van die skoenrakke uitgepak. Teen die ander muur hang ry op ry pakke, hemde, dasse, en laat Georgina aan ’n deftige manswinkel dink. Uit die aantrekkamer loop ’n badkamer. Georgina loop soos ’n slaapwandelaar agter hom aan. Terug in die aantrekkamer, maak hy nog ’n deur oop en stap in ’n kleiner kamer in. Daar is ’n enkelbed, bedkassie, twee gemakstoele voor die vensters en ’n skryfburo. Alles van ’n mooi ligte hout. Die gordyne en bekleedsels is verskillende skakerings en ontwerpe van groen en wit. Hy maak nog ’n deur oop en sy loer by ’n netjiese badkamertjie in. Dan kyk sy vir die eerste keer vraend op in die grys oë.
“Dit is die babakamer. Ek sal hier slaap wanneer ek by die huis is.” Hy beduie na nog ’n deur. “Daardie deur lei na die agterste trap, so ek sal nie deur jou kamer hoef te loop nie.”
“Ek gaan nie in jou kamer intrek nie.” Sy wil eintlik nog byvoeg … en jou vrou se kamer, maar sy bedink haar.
Hy kyk op sy horlosie en draai na die aantrekkamer terug. In die middel van sy slaapkamer, gaan hy staan en sy oë is niksseggend toe hy praat. “Al hierdie vertrekke is na Alexa se dood oorgedoen, so hier is geen spoke van vorige vrouens nie en ook nie herinneringe nie. En verder sal dit redelik snaaks lyk as ons in twee verskillende dele van die huis slaap.” En daarmee maak hy die deur oop en stap in die breë gang uit, terwyl sy in die vreemde vertrek agterbly.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.