![[vii] - Gilbert Gibson](/cover_706581.jpg "[vii] - Gilbert Gibson")
haar
en magda in die boekhouklas sien
rook in dekadensie jaloers en
tot opgewondenheid geril
in hedendaagse terme is sy
die kaal maag die sigbare
belly button die tatoe laag
op die rug
en alle ander sonde
wat die hart van hande vind
iemand vertel my die ander dag
klara is in johannesburg
en sy het ’n gestremde kind
[5]
van my eerste musiekles net
die tannie en haar middel c en hoe
ek by die huis
met sy groot grasperk af in
die paadjie pa in die bakkie
voor in die straat
en ek voel die pedale onder
my voete in die anatomiese roete
van stap ek voel die toon-
lere deur my roer as ek
langs jou loop
en ek voel hoe asemintrek weer
duiselig word as jy liggies
aan my raak
die bakkie se venster is oop
jis ou seun
sê my pa
[6]
onderkant die huis is ’n prieel en
daar sal niks jou kan ontbreek nie
dit hou die turflande mildelik terug
die grond leeg soos ’n lidwoord
op ’n ysterpaal sit ’n kraai
en wag vir opvlieg
voordat jy jou oë kan knip
voordat jy kan sluk
daar is cochenille wat aanpak
om jou keel daar
is ’n grensdraad om jou vingers
en al wat ek verwag is
voorspelbare droogtes en swartryp
die liefde word ’n leë plaashuis
’n taktiek om jou lyk langs
my neer te lê
daar sal niks jou ontbreek nie
ek behou die teenwoordigheid van
gees om ’n donkerbril
op jou koue voorkop te sit die
verenigde front van cool
snags nog is ek verras
as ’n tortelduif begin roep
die wanhopige sooie is nou agter ooglede
die opstanding is uit die dood
vanaand slaap jou lyf teen my
aan soos ’n outydse stoel
ek word jou waghond jou
plaasaanval jou psalmis
onderkant die huis is ’n prieel
daar sal niks jou
[8]
ek dra water hier
waar geen fontein of gras
newel voor duiselige kamele nie
ek dra ou klere ek word
sanderig en het nie meer
nut vir multitools of iphones
nie ou koeie word begrawe
doelbewus teen droogte en wind
staangemaak tot langs ons
waar duine wag nie in
gematigde oker nie maar grys
nes ’n vloed skooltruiwol
en die duine word my arms
word die geweer in die hand
word die vinger op die sneller
ek dra water hier ek dra
jou saam sout na die see
[9]
’n uniform is jou skouers jou arms
vou om my soos werksdrag
jou lippe veiligheidstewels oor ’n onbeskutte
my vinger oor jou wang
soos bloed teen ’n deurpos
jou tong in my mond
onwaar soos koue fusie
asem uit jou keel betoog
oor my nes die oortuiging van
jehovasgetuies jou hande neem my in
haweloses om ’n vierenveertiggellingdrom
jou nek is ’n beloofde wond
jou ore die eindige roete
van ’n labirint
jou lyf die soeke
in die klere van vind
[10]
na die droogte kom die toegif en rus
in die oorweldigende kalmte
van
