w jej życiu Jezusa i Maryi.
Rozważcie działanie Ducha Świętego w Giselli i radujcie się, bo jest to kolejna pomoc Boga dla ludzkości chorującej z powodu egoizmu i grzechu. Pan mówi nam, że szaleńczo kocha ludzkość i nie porzuca jej w niedoli, pomimo furii wielu antyklerykałów, zapalonych wrogów Kościoła przeciwko wartościom chrześcijańskim.
Pamiętajmy, że nie jesteśmy sami, i nigdy nie traćmy odwagi. Jezus zawsze pozostaje blisko tych, którzy Go szukają i czczą, zwłaszcza tych, którzy idą przed tabernakulum, aby z Nim rozmawiać, przekonani, że Eucharystia to Jezus Chrystus. Nigdy nas nie opuszcza, ingeruje w naszą historię także poprzez swoje wierne, prześladowane, ale odważne narzędzia.
Gisella to mistyczka, która będzie nadal wzrastać w duchowości i budować wszystkich szukających jej i z nią rozmawiających.
W tym miejscu chciałem wyrazić uznanie dla Giselli za jej odpowiedź na powierzone zadanie i za to, co symbolizuje w tym historycznym momencie. Wielu ludzi jest zdezorientowanych z powodu niepokojów w Kościele. Potrzebują oni znaleźć bezpieczne schronienie, poznać zdrową naukę Kościoła Świętego, Ewangelię, jaką głosił Jezus Chrystus, Syn Boży.
Napisałem to, co wypłynęło z mego serca po modlitwie. To bardzo piękne, gdy wszystko oddaje się Najświętszemu Sercu Jezusa i pyta się Go, co robić w każdej okoliczności. Jeśli znajdzie nas uległymi, zawsze posłusznymi i żarliwymi, interweniuje i nas prowadzi2.
Podziękowania Giselli
Jestem nieskończenie wdzięczna Ojcu Scozzaro za piękne słowa napisane pod moim adresem. Poruszają mnie one i dodają mi odwagi do kontynuowania tej trudnej misji.
Ojciec Giulio i ja mamy bardzo podobny charakter i wiarę. Oboje żyjemy, aby czcić Jezusa, głosić Jego słowo i zbliżać do Boga wielu ludzi, którzy doświadczają chwil duchowego zagubienia.
Maryja powiedziała mi, że ten „Jej umiłowany syn ma słowa Ducha Świętego”, że „prześladowania i zniesławienia”, których jest obiektem, są „na chwałę Bogu i ku zbawieniu dusz”, a „naśladować jego to naśladować Jezusa”.
Matka Boża znowu mnie oświeciła. Dziękuję!
1
Cudem żyjąca
1.1. Cud przy narodzeniu
Życie Giselli zaczyna się od cudu.
Kiedy miała przyjść na świat, podczas porodu wystąpiły poważne komplikacje, które groziły śmiercią zarówno jej matki (śp. pani Rity), jak i Giselli. Lekarze szybko zainterweniowali, w ostatniej chwili ratując życie matki. Jeśli chodzi o dziecko, lekarze stwierdzili, że już nic nie da się zrobić. Jej martwe ciałko umieszczono na zimnym stole w sali operacyjnej. Przed salą porodową czekała z niepokojem Nina, siostra Rity. Była bardzo poruszona, chciała ujrzeć jak najszybciej maleńką siostrzenicę, dla której przygotowała rozkoszne sukienki, nie mogła się już doczekać chwili, kiedy będzie je mogła założyć małej.
Kiedy pielęgniarka otworzyła drzwi sali porodowej, informując, że dziecko urodziło się martwe, Nina była zrozpaczona. Głucha na słowa pielęgniarki, która poprosiła ją o białą tunikę, by ubrać godnie to martwe ciało, pobiegła pod szpitalną figurę Maryi. Uklęknęła przed nią i, płacząc, błagała Najświętszą Dziewicę, aby wyprosiła cud dla siostrzenicy, obiecując dać małej imię Maria, jeśli jej prośba zostanie przyjęta. Kilka minut później lekarze posłali po Ninę, która wciąż płakała, aby powiedzieć jej, że dziecko „cudem” zaczęło płakać.
Prawdopodobnie było zaplanowane, że ta dziewczynka, której dano imię Maria, uniknie śmierci za wstawiennictwem Najświętszej Dziewicy i dzięki wielkiej wierze swojej ciotki stanie się „wysłanniczką nieba”. Czterdzieści cztery lata po tym cudzie życie Giselli, które dotąd przebiegało zwyczajnie, zmieniło się radykalnie przez szereg nadprzyrodzonych wydarzeń.
1.2. Pierwsze objawienie
Jak opisano w książce W drodze z Maryją3, wszystko zaczęło się w 2014 roku, kiedy Gisella i jej mąż Gianni postanowili udać się do Medjugorje, aby podziękować Matce Bożej za to, że pozwoliła im się spotkać i doprowadziła ich do zawarcia sakramentu małżeństwa. Podczas tej podróży uwagę małżonków przyciągnęła piękna figura Matki Bożej znajdująca się w kościele w Tihaljinie (miasteczku odległym o kilkadziesiąt kilometrów od Medjugorje), gdzie spotkali tajemniczą blondynkę. Będąc pod wrażeniem wydarzeń związanych z tym doświadczeniem, Gisella i Gianni postanowili kupić figurkę Królowej Pokoju, której wygląd był bardzo podobny do tej z Tihaljiny. Po powrocie do Włoch w ich życiu zaczęły dziać się małe, niezwykłe wydarzenia. Trwało to aż do 2016 roku, kiedy Gisella miała pierwsze objawienie Matki Bożej.
Pewnego popołudnia, było to 21 kwietnia 2016 roku, kiedy wraz ze swoim mężem odpoczywała w łóżku, usłyszała wołający ją głos: „Moja córko, moja córko”. Nie od razu zrozumiała, co się dzieje, i zakładając, że głos pochodzi z telewizora, poprosiła męża, aby go ściszył. Odwróciła się w stronę figurki zakupionej w Medjugorje i nagle zobaczyła Matkę Bożą, która powiedziała do niej: „Jestem Najświętszą Dziewicą, nie lękaj się. Wybrałam was, ponieważ przepełnia was miłość i nadzieja, a to one stanowią fundament życia”.
1.3. Miejsca objawień i „pocieszenie matki Speranzy”
Matka Boża powiedziała Giselli, aby otworzyła drzwi swojego domu, ponieważ przyjdzie do niej wielu ludzi potrzebujących nawrócenia. Tak też się stało. W bardzo krótkim czasie do małego domu Giselli i Gianniego zaczęła przychodzić prawie setka ludzi na modlitwę. Tak więc biskup (Romano Rossi z diecezji Civita Castellana), poinformowany o tym, co się wydarzyło, postanowił udostępnić wiernym mały kościół (kaplicę Najświętszego Serca w Trevignano), w którym mogliby odmawiać różaniec w obecności Giselli. Od tego czasu w każdy wtorek i sobotę o godzinie osiemnastej (a w miesiącach letnich o godzinie dziewiętnastej) w tej kaplicy Maryja ukazuje się Giselli podczas modlitwy różańcowej.
Niedługo później, podczas jednego z objawień, Święta Dziewica wskazała Giselli inne miejsce, w którym mogłaby zgromadzić więcej ludzi w celu nawrócenia serca i modlitwy. Była to polana (położona przy via Campo delle Rose w Trevignano Romano) z widokiem na jezioro Bracciano, z którego można podziwiać zapierający dech w piersiach widok. „To jest miejsce (Tre Vigne4), w którym będziecie się spotykać każdego trzeciego dnia miesiąca o trzeciej po południu” – brzmiały słowa Najświętszej Maryi Panny, która z obłoku wskazywała Giselli miejsce palcami, które tworzyły liczbę trzy.
Po znalezieniu, nie bez trudności, wskazanego miejsca, od 3 listopada 2016 roku trzeciego dnia każdego miesiąca coraz większa liczba osób (w spotkaniu modlitewnym 3 marca 2019 roku uczestniczyło ponad tysiąc wiernych) gromadzi się na tej pięknej polanie z widokiem na jezioro (miejsce szczególnie sugestywne, zachęcające do skupienia), aby wspólnie się modlić, śpiewać pieśni ku czci
Moje liczne komentarze do Ewangelii można przeczytać na stronie www.gesuemaria.it.
F. Carignani,
wł. Trzy Winnice [przyp. tłum.].
