2. De organisatie van de Superuniversa
15:2.1 (165.6) Alleen de Universele Vader kent de plaats en het werkelijke aantal van de bewoonde werelden in de ruimte; hij noemt ze alle bij hun naam en nummer. Ik kan slechts bij benadering het aantal bewoonde of bewoonbare planeten aangeven, want sommige plaatselijke universa tellen meer werelden die geschikt zijn voor intelligente levensvormen dan andere. Bovendien zijn niet alle geprojecteerde plaatselijke universa reeds georganiseerd. Daarom geef ik deze schattingen uitsluitend met het doel u enig idee te geven van de onmetelijkheid van de materiële schepping.
15:2.2 (166.1) Er zijn zeven superuniversa in het groot universum, en deze zijn bij benadering als volgt samengesteld:
15:2.3 (166.2) 1. Het Stelsel. De basiseenheid van de superregering bestaat uit ongeveer duizend bewoonde of bewoonbare werelden. Laaiende zonnen, koude werelden, planeten te dicht bij hete zonnen, en andere werelden die niet geschikt zijn voor menselijke bewoning, zijn niet inbegrepen in deze groep. De duizend werelden die geschikt zijn om leven in stand te kunnen houden, worden een stelsel genoemd, doch in de jongere stelsels kan het voorkomen dat slechts een betrekkelijk klein aantal van deze werelden bewoond is. Aan het hoofd van iedere bewoonde wereld staat een Planetaire Vorst, en ieder plaatselijk stelsel heeft een architectonische wereld tot hoofdkwartier en wordt door een Stelsel-Soeverein bestuurd.
15:2.4 (166.3) 2. De Constellatie. Honderd stelsels (ongeveer 100.000 bewoonbare planeten) vormen een constellatie. Iedere constellatie heeft een architectonische wereld tot hoofdkwartier en staat onder leiding van drie Vorondadek-Zonen, de Meest Verhevenen. Iedere constellatie heeft als waarnemer ook een Getrouwe der Dagen, een ambassadeur van de Paradijs-Triniteit.
15:2.5 (166.4) 3. Het Plaatselijk Universum. Honderd constellaties (ongeveer 10.000.000 bewoonbare planeten) vormen een plaatselijk universum. Ieder plaatselijk universum heeft een prachtige architectonische wereld tot hoofdkwartier en wordt geregeerd door een van de gecoördineerde Schepper-Zonen van God van de orde van Michael. Ieder universum is gezegend met de aanwezigheid van een Unie der Dagen, een vertegenwoordiger van de Paradijs-Triniteit.
15:2.6 (166.5) 4. De Kleine Sector. Honderd plaatselijke universa (ongeveer 1.000.000.000 bewoonbare planeten) vormen een kleine sector van de regering van het superuniversum; deze heeft een schitterende wereld tot hoofdkwartier vanwaar de regeerders, de Recenten der Dagen, de zaken van de kleine sector behartigen. Er zijn drie Recenten der Dagen, Allerhoogste Triniteitspersoonlijkheden, op het hoofdkwartier van iedere kleine sector.
15:2.7 (166.6) 5. De Grote Sector. Honderd kleine sectoren (ongeveer 100.000.000.000 bewoonbare werelden) vormen een grote sector. Iedere grote sector is voorzien van een majestueus hoofdkwartier dat onder leiding staat van drie Vervolmaakten der Dagen, Allerhoogste Triniteitspersoonlijkheden.
15:2.8 (166.7) 6. Het Superuniversum. Tien grote sectoren (ongeveer 1.000.000.000.000 bewoonbare planeten) vormen een superuniversum. Ieder superuniversum is voorzien van een enorme, heerlijke hoofdkwartierwereld en wordt geregeerd door drie Ouden der Dagen.
15:2.9 (166.8) 7. Het Groot Universum. Zeven superuniversa vormen tezamen het huidige georganiseerde groot universum, dat bestaat uit ongeveer zeven biljoen bewoonbare werelden plus de architectonische werelden en de één miljard bewoonde werelden van Havona. De superuniversa worden door de Zeven Meester-Geesten vanuit het Paradijs indirect en reflectief bestuurd. Het miljard werelden van Havona wordt rechtstreeks bestuurd door de Eeuwigen der Dagen, waarbij één dezer Allerhoogste Triniteitspersoonlijkheden aan het hoofd staat van elk van deze volmaakte werelden.
15:2.10 (167.1) Exclusief de gebieden Paradijs-Havona, voorziet het plan van heelalorganisatie de volgende eenheden:
15:2.11 (167.2) Superuniversa . . . . . . . . . . . . 7
15:2.12 (167.3) Grote sectoren . . . . . . . . . . . . . 70
15:2.13 (167.4) Kleine sectoren . . . . . . . . . . . . 7.000
15:2.14 (167.5) Plaatselijke universa . . . . . . . . . 700.00
15:2.15 (167.6) Constellaties . . . . . . . . . 70.000.000
15:2.16 (167.7) Plaatselijke stelsels . . . . . . . . 7.000.000.000
15:2.17 (167.8) Bewoonbare planeten . . 7.000.000.000.000
15:2.18 (167.9) Elk van de zeven superuniversa is bij benadering als volgt samengesteld:
15:2.19 (167.10) een stelsel omvat bij benadering . . . . . . . . . . . . . 1.000 werelden;
15:2.20 (167.11) een constellatie (100 stelsels) . . . . . . . . . . . . . . . 100.000 werelden;
15:2.21 (167.12) een universum (100 constellaties) . . . . . . . . . . . 10.000.000 werelden;
15:2.22 (167.13) een kleine sector (100 universa) . . . . . . . . . 1.000.000.000 werelden;
15:2.23 (167.14) een grote sector (100 kleine sectoren) . . . . 100.000.000.000 werelden;
15:2.24 (167.15) een superuniversum (10 grote sectoren) . . . 1.000.000.000.000 werelden;
15:2.25 (167.16) Al deze schattingen zijn op hun best benaderingen, want er ontwikkelen zich voortdurend nieuwe stelsels, terwijl andere organisaties in de tijd uit het materiële bestaan verdwijnen.
3. Het superuniversum Orvonton
15:3.1 (167.17) Praktisch alle sterrengebieden die op Urantia met het blote oog zichtbaar zijn, behoren tot de zevende sector van het groot universum, het superuniversum Orvonton. Het enorme sterrenstelsel van de Melkweg vormt de centrale kern van Orvonton en bevindt zich grotendeels buiten de grenzen van uw plaatselijk universum. Deze grote verzameling zonnen, donkere ruimte-eilanden, dubbelsterren, bolvormige clusters, sterrenwolken, spiraal- en andere nevels, vormt samen met ontelbare individuele planeten een horloge-achtige groepering met de vorm van een verlengde cirkel, die ongeveer een zevende deel van de bewoonde evolutionaire universa beslaat.
15:3.2 (167.18) Wanneer ge vanuit de astronomische positie van Urantia door de dwarsdoorsnede van nabijgelegen stelsels naar de grote Melkweg kijkt, ziet ge dat de hemellichamen van Orvonton zich in een ontzaglijk langwerpig vlak bewegen, waarvan de breedte veel groter is dan de dikte, en de lengte veel groter dan de breedte.
15:3.3 (167.19) Observatie van de zogeheten Melkweg onthult dat de stellaire dichtheid in Orvonton verhoudingsgewijs toeneemt wanneer de hemel in een bepaalde richting wordt gezien, terwijl de dichtheid aan beide zijden hiervan afneemt: het aantal sterren en andere hemellichamen wordt kleiner naarmate de afstand tot het hoofdvlak van ons materiële superuniversum groter wordt. Bij een gunstig gekozen hoek van waarneming kijkt ge, wanneer ge door de centrale massa van dit gebied van maximale dichtheid heen tuurt, in de richting van het residentie-universum en het centrum van alle dingen.
15:3.4 (167.20) Van de tien hoofdafdelingen van Orvonton zijn er acht door de astronomen van Urantia min of meer geïdentificeerd. De twee andere zijn moeilijk afzonderlijk te herkennen, omdat ge gedwongen zijt deze verschijnselen van binnen uit te bekijken. Indien ge vanuit een positie ver in de ruimte naar het superuniversum Orvonton zoudt kunnen zien, zoudt ge direct de tien grote sectoren van dit zevende melkwegstelsel herkennen.
15:3.5 (168.1) Het centrum van de rotatie van uw kleine sector ligt ver weg in de enorme, dichte sterrenwolk Sagittarius, waar zich uw plaatselijk universum en alle daarmee verbonden scheppingen omheen bewegen; en van tegenoverelkaar gelegen kanten van dit enorme
