of krachtevenwicht. De ene maal lijken ze energie te verbruiken of op te slaan; een andere maal lijken ze energie af te geven of vrij te maken. De transformatoren kunnen het potentieel van de ‘opslag-batterij’ van de levende en dode energieën van hun respectieve gebieden vergroten of verminderen. Zij hebben echter slechts te maken met fysische en half-materiële energieën, zij functioneren niet rechtstreeks op het gebied van het leven, en evenmin veranderen zij de gedaante van levende wezens.
29:4.25 (327.1) In bepaalde opzichten zijn de energietransformatoren de merkwaardigste en geheimzinnigste van alle halfmateriële levende schepselen. Op de een of andere onbekende wijze zijn zij fysiek gedifferentieerd, en door de verhoudingen in hun onderlinge verbindingen te variëren, kunnen zij een sterke invloed uitoefenen op de energie die door hun samenwerkende persoonlijkheden stroomt. De toestand van de materiële gebieden lijkt onder hun deskundige bewerking een transformatie te ondergaan. Zij kunnen werkelijk de fysische vorm van de energieën der ruimte veranderen en doen dit ook. Met behulp van hun medecontroleurs zijn zij daadwerkelijk in staat om de vorm en het potentieel van zevenentwintig van de dertig fysische energieën van de krachtlading van een superuniversum te wijzigen. Het feit dat drie van deze energieën niet onder hun controle staan, bewijst dat zij geen instrumenten zijn van het Ongekwalificeerd Absolute.
29:4.26 (327.2) De overblijvende vier groepen der Meester-Fysische Controleurs kunnen eigenlijk niet personen genoemd worden, zelfs niet in de ruimste zin des woords. Deze transmittoren, associeerders, dissocieerders en frandalanks reageren geheel automatisch; niettemin zijn zij in ieder opzicht intelligent. Onze kennis aangaande deze wonderbaarlijke entiteiten is zeer beperkt omdat wij niet met hen kunnen communiceren. Zij schijnen de taal van het gebied wel te verstaan, doch kunnen niet met ons communiceren. Zij lijken volledig in staat om onze mededelingen te ontvangen, doch in het geheel niet bij machte deze te beantwoorden.
29:4.27 (327.3) 4. Energietransmittoren. Deze wezens functioneren voornamelijk, doch niet uitsluitend, in een interplanetaire kwaliteit. Het zijn wonderbaarlijke zenders van energie, zoals deze op de afzonderlijke werelden wordt gemanifesteerd.
29:4.28 (327.4) Wanneer energie moet worden omgeleid naar een nieuw circuit, stellen de transmittoren zich op in een lijn langs de gewenste energiebaan, en krachtens hun unieke eigenschappen van energie-aantrekking, kunnen zij dan daadwerkelijk een sterkere energiestroom in de gewenste richting doen gaan. Dit doen zij even concreet als bepaalde metaalcircuits richting geven aan de stroom van bepaalde vormen van elektrische energie; zij zijn dan ook levende supergeleiders voor meer dan de helft van de dertig vormen der fysische energie.
29:4.29 (327.5) Transmittoren vormen knappe verbindingen, die de zwakker wordende stromen van gespecialiseerde energie die van planeet tot planeet gaan, en van station tot station op afzonderlijke planeten, doeltreffend herstellen. Zij kunnen stromen ontdekken die veel te zwak zijn om door enig ander soort levende wezens herkend te worden, en deze energieën zodanig versterken, dat de boodschap die ze dragen volkomen begrijpelijk wordt. De dien- sten die zij verlenen zijn van onschatbare waarde voor de ontvangers der nieuwsuitzendingen.
29:4.30 (327.6) Energietransmittoren kunnen functioneren met betrekking tot alle communiceerbare vormen van waarneming; zij kunnen een situatie op verre afstand ‘zichtbaar’ maken en een geluid op verre afstand ‘hoorbaar.’ Zij verschaffen de noodverbindingen voor communicatie in de plaatselijke stelsels en op de afzonderlijke planeten. Van deze diensten moeten praktisch alle schepselen gebruikmaken om buiten de normale bekende circuits te kunnen communiceren.
29:4.31 (327.7) Deze wezens zijn samen met de energietransformatoren onmisbaar voor de instandhouding van het sterfelijk bestaan op de werelden die een verarmde atmosfeer hebben en vormen een wezenlijk onderdeel van de techniek van het leven op de niet-ademende planeten.
29:4.32 (328.1) 5. Primaire Associeerders. Deze interessante, uiterst waardevolle entiteiten zijn meesters in het opslaan en beheren van energie. Enigszins op de wijze waarop een plant zonlicht opslaat, slaan deze levende organismen energie op gedurende perioden van plus-manifestatie. Zij arbeiden op gigantische schaal, en zetten de energieën van de ruimte om in een fysische toestand die op Urantia onbekend is. Zij zijn ook in staat om deze transformaties zover door te voeren, dat zij bepaalde primitieve eenheden van het materiële bestaan voortbrengen. Deze wezens handelen eenvoudig door middel van hun aanwezigheid. Zij raken geenszins uitgeput of ontledigd door aldus te functioneren; zij handelen als levende katalysators.
29:4.33 (328.2) Tijdens de perioden van minus-manifestatie zijn zij bij machte om deze opgeslagen ener-gieën vrij te geven. Uw kennis van energie en van de materie is echter onvoldoende gevorderd dan dat wij de techniek van deze fase van hun arbeid aan u zouden kunnen uitleggen. Zij arbeiden altijd overeenkomstig universele wetten, en hanteren en manipuleren atomen, elektronen en ultimatonen ongeveer op de wijze waarop gij losse letters rangschikt, zodat dezelfde alfabetische symbolen geheel verschillende verhalen kunnen vertellen.
29:4.34 (328.3) De associeerders zijn de eerste groep levende wezens die op een zich organiserende materiële wereld verschijnt, en zij kunnen functioneren bij fysische temperaturen die gij als volslagen onverenigbaar met het bestaan van levende wezens beschouwt. Zij vormen een orde van leven die de menselijke verbeelding eenvoudig te boven gaat. Samen met hun medewerkers, de dissocieerders, zijn zij de meest slaafse van alle verstandelijke schepselen.
29:4.35 (328.4) 6. Secundaire Dissocieerders. Vergeleken met de primaire associeerders, bewerken deze wezens die over enorme anti-zwaartekracht beschikken, juist het omgekeerde. Er bestaat nimmer enig gevaar dat de speciale of gemodificeerde vormen van fysische energie op de plaatselijke werelden of in de plaatselijke stelsels uitgeput raken, want deze levende organismen zijn begiftigd met het unieke vermogen om onbeperkte hoeveelheden energie te ontwikkelen. Zij houden zich voornamelijk bezig met het ontwikkelen van een energievorm die op Urantia nauwelijks bekend is, uit een nog minder bekende vorm van materie. Zij zijn waarlijk de alchemisten der ruimte en de wonderdoeners in de tijd. Doch met alle wonderen die zij bewerken, overtreden zij nooit de verordeningen van het Kosmische Allerhoogst Bewind.
29:4.36 (328.5) 7. De Frandalanks. Deze wezens zijn de gezamenlijke schepping van alledrie de orden die de energie beheersen: de primaire en secundaire Paradijskrachtorganisatoren en de krachtdirigenten. Frandalanks zijn van alle Meester Fysische Controleurs het talrijkst; het aantal hunner dat alleen al in Satania functioneert, gaat uw numeriek begrip te boven. Zij zijn op alle bewoonde werelden gestationeerd en zijn altijd toegevoegd aan de hogere orden der fysische controleurs. Zij functioneren afwisselend in het centrale universum en de superuniversa, en in de gebieden der buiten-ruimte.
29:4.37 (328.6) De frandalanks worden in dertig afdelingen geschapen, één voor iedere vorm van fundamentele Paradijskracht in het universum, en functioneren uitsluitend als levende, automatische instrumenten voor het meten van de aanwezigheid, druk en snelheid hiervan. Deze levende barometers houden zich alleen bezig met de automatische, feilloze registratie van de toestand van alle vormen van Paradijskracht-energie. Zij betekenen voor het fysische universum wat het geweldige reflectiviteitsmechanisme voor het universum met bewustzijn betekent. De frandalanks die naast de kwantitatieve en kwalitatieve aanwezigheid van energie, tijd registreren, worden chronoldeks genoemd.
29:4.38 (328.7) Ik onderken dat de frandalanks intelligent zijn, maar toch kan ik hen niet anders klassificeren dan als levende machines. Ongeveer de enige manier waarop ik u kan helpen deze levende mechanismen te begrijpen, is door hen te vergelijken met uw eigen mechanische apparaten, die hun werk met een zodanige precisie en accuratesse verrichten, dat het haast op intelligentie lijkt. Wanneer ge u vervolgens een voorstelling wilt vormen van deze wezens, moet ge uw verbeeldingskracht zo sterk aanspreken, dat ge gaat inzien dat wij in het groot universum werkelijk intelligente en levende mechanismen (entiteiten) hebben, die nog ingewikkelder taken kunnen vervullen, waarmee nog verbazingwekkender berekeningen gemoeid zijn van een nog delicatere accuratesse, ja zelfs van een ultieme graad van precisie.
5.
