Səddamın oğlunu sevmişəm. Sevinc

Müəllifin xaricdə işlədiyi illərdə uzaq ekzotik diyarlarda yaşanan maraqlı hadisələri qələmə aldığı yarıbioqrafik bu kitab həcmcə kiçik olsa da əslində ciddi sosial yaralara toxunur. Cəmiyyətin özəyi ailə və bu ailənin qeyri-sağlam atmosferdə yetişdirdiyi problemli uşaqların böyüdükcə daha dərin ruhi çöküşlərə girdiyi düzgün ailə mühitində böyüməyən hər insanın ömrünün sonuna qədər xətalı axtarışlar içində olaraq daha təhlükəli tənhalıqlara atıldığı və nəhayətdə həyatın axarına buraxılmış bir gənc qızın nə qədər güclü olursa-olsun, qarşılaşdığı ciddi təhlükələrin əlində aciz və çarəsiz qalaraq param-parça bir həyatdan əsla qurtula bilməyəcəyi haqqında bir hekayədir bu. Göz yaşlarını gülərək gizləyən insanlar güclü insanlar deyil. Yaralarını gizləyərək xəstə olduqlarını örtbasdır edənlər cəmiyyət üçün vəba və taun qədər qorxuncdurlar…