Рўзгор ва осори ду адиби гумном. Жаъфар Термизий

Дар ин китоби олими диншинос, тасаввуфшинос ва адабиётшинос, шоири зуллисонайн Ч,аьфар Холмўъминов – Ч,аьфар Муҳаммади Тирмизй ду очерки таьрихй-ҳучдатй дар бораи зиндагй ва мероси адабии ду адиби гумноми асри ХХ-и тодик – нависанда ва мутардими бомаҳорат Мирзо Қўқандбой Абдухолиқзодаи Самарқандй (1869-1948) ва шоири зуллисонайн Ороми Понғозй (1910-1997) дой гирифтааст. Муҳаққиқ бар асоси осори дастнавиштаи ин ду адиб ва асноди расмиву шахсии онҳо аввалин бор манзараи рўзгор ва фаьо- лияти идтимоиву адабии онҳоро то ҳадди имкон тасвир намуда, ба бозкушоии баьзе аз паҳлўҳои ноаёни адабиёти асри ХХ-и тодик муваффақ шудааст.Муаллифи ин ду очерки таьрихй-ҳучдатй ҳамзамон бо таҳқиқи вазъи ичтимоии замони зиндагй ва фаьолияти адабии ин ду адиб, ба ташхиси густараи мероси адабй ва таҳлилу баррасии мухтасари осори мансур ва манзуми онҳо низ пардохтааст.Китоби мазкур барои мутолиьа ба муҳаққиқони таьрихи адабиёти точик, муаллимон, донишчўён ва оммаи васеьи алоқамандони адабиёт тавсия мешавад.