ඔයා ශැන්ඩි ටිකක් ගන්නත් කැමතිද?”"ඇයි නැත්තේ?"
බොබ් අතක් එසවූ අතර වේටර්වරයා ක්ෂණයකින් ඔවුන් වෙත පැමිණියේය. ඔහු වෛයිල්ඩ් ටර්කි කුඩා ප්‍රමාණයක් ඇණවුම් කළේය.
"මම හිතන්නේ ඔයාට විස්තර මතක ඇති."
"ඇයි ජිම්, ඔයාගේ තණතීරුව ඔයා හදන්නේ නැත්තේ, අපි එතනින් පටන් ගමු."
“හරි, රොන්, ඔයාට සෙල්ලම් කරන්න ඕනේ විදිහට අපි යමු. ඔයා අපේ කෙනෙක්ට කියලා තියනවා ඔයාට ඉතා ඉක්මනින් විශාල මුදලක් උපයා ගන්න අවශ්‍යයි කියලත්, ඔයා සහ ඔයාගේ පවුලේ අය මූල්‍ය අර්බුදයක ඉන්න නිසා ඒක විසඳ ගන්න ඔයාට වැඩි කාලයක් නැහැ කියලත්.”
"කවුද ඔයාට ඒක කිව්වේ?"
“දවසකදී ඔයාව මුණගැහුණු මිනිහෙක්, ඔයාත් එක්ක බීම ස්වල්පයක් පානය කරාම ඔයා ඔයාගේ හදවත ඇරලා කතා කරා, මම කීව්ව විදිහට, ගොඩක් වෙලාවට මෙතන වෙන්න පුළුවන්.”
රොන් මදක් නැවතී කල්පනා කළේය. ඔහුට පුරස්ථි ග්‍රන්ථි පිළිකාවක් ඇති බවත්, ජීවත් වීමට මාස තුනකට වඩා කාලයක් නැති බවත් වෛද්‍ය ක්‍රෝගෙන් ආරංචි වූයේ මෙයට දෙසතියකට පෙරය, නමුත් ඔහු තම බිරිඳට ඒ බව පවසා නොතිබූ අතර අදාළ සන්ධ්‍යාව ගැන බොහෝ දේ ඔහුට මතකයක් නොතිබුණි. ආගන්තුකයන් කිහිප දෙනෙකු සමඟ කතා කරමින් හොඳින් විනෝද වූ බව පමණක් ඔහුට මතකය. ඇත්තෙන්ම ඔහු තරමක් බීමත්ව සිටි බව පෙනෙන්නට තිබූ අතර එය මේ දිනවල අසාමාන්‍ය දෙයක් විය.
නියෝජිතයා පැමිණ සිටියේ රොන්ව අවුල් කිරීම සඳහාය. එය සමාගමේ දෛනික ක්‍රියා පටිපාටියේ කොටසක් වූ බැවින් මුල් තොරතුරු ලබා දුන් වෛද්‍යවරයා, මේ කාරණය සමඟ මොනයම් ආකාරයක හෝ සම්බන්ධයක් ඇති බව වසන් කිරීම ඔවුන්ගේ අරමුණ විය.
“මට කණගාටුයි, රොන්, නමුත් මම මේවා ගැන දන්නේ කොහොමද කියලා මට ඔයාට කියන්න බැහැ. ඒක ගොඩාක් වැදගත්ද?”
“නැහැ, කොහෙත්ම නැහැ. නිකම් කුතුහලයක් විතරයි.”
"ඔයාට මතකද ඔයා අපේ ක්‍රියාකරුට කිව්ව දේ"
"ටිකක් විතර."
"ඔයා තාමත් ඒ ගැන උනන්දුවක් දක්වනවාද?"
"ඔව්."
