y-line/>
ΠΆΘΟΣ ΚΑΙ ΨΈΜΑΤΑ
CONTENTS
1. ΠΡΟΛΟΓΟΣ
2. KEΦΑΛΑΙΟ ΕΝΑ
3. ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΥΟ
Αυτό είναι ένα έργο μυθοπλασίας. Τα ονόματα, οι χαρακτήρες, τα μέρη και τα περιστατικά είναι προϊόντα της φαντασίας της συγγραφέως ή χρησιμοποιούνται εικονικά και δεν πρέπει να ερμηνεύονται ως αληθινά. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικές τοποθεσίες, οργανισμούς ή πρόσωπα, ζωντανά ή νεκρά, είναι εντελώς συμπτωματική.
Πάθος και ψέματα Πνευματικά δικαιώματα © 2021 Dawn Brower
Εξώφυλλο της Victoria Miller
Όλα τα δικαιώματα διατηρούνται.
Κανένα μέρος αυτού του βιβλίου δεν μπορεί να αναπαραχθεί σε οποιαδήποτε μορφή ή με οποιοδήποτε ηλεκτρονικό ή μηχανικό μέσο, συμπεριλαμβανομένων των συστημάτων αποθήκευσης και ανάκτησης πληροφοριών, χωρίς γραπτή άδεια από την συγγραφέα, εκτός από τη χρήση σύντομων αποσπασμάτων σε μια κριτική βιβλίου.
Για όλους όσους ελπίζουν σε μια δεύτερη ευκαιρία. Είθε αυτός που αγαπάς να είναι αρκετά γενναιόδωρος για να σου δώσει μία.
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Η Βίβιαν Μιέν είχε όλα όσα μπορούσε να θελήσει. Την τέλεια καριέρα, τον τέλειο άντρα, τον Έρικ Μπλακ, και το τέλειο μέλλον - είχε δουλέψει σκληρά για το πρώτο και η τύχη της είχε στείλει το δεύτερο, το τρίτο είχε διασφαλιστεί από τα δύο προηγούμενα. Δεν μπορούσε να φανταστεί κάτι που θα μπορούσε να κάνει τη ζωή της καλύτερη. Εκτός από όλα τα μυστικά που κρατούσε, εκείνα που θα μπορούσαν να καταστρέψουν την τέλεια ζωή της.
Το σκοτάδι που ελλόχευε πάνω από την ευτυχία της... Ο Έρικ ήταν βασικός μάρτυρας σε υπόθεση εναντίον του αρχηγού ενός γνωστού καρτέλ ναρκωτικών. Δεν είχε ιδέα ότι του κρατούσε μυστικά. Το καθήκον της ήταν να τον προστατεύσει και της είχε ανατεθεί να τον πλησιάσει. Ποτέ δεν πίστευε ότι θα τον ερωτευόταν. Η σχέση τους ξεκίνησε για όλους τους λάθος λόγους. Η Βίβιαν προσευχήθηκε να τη συγχωρήσει για τα ψέματα που είχε πει. Δεν ήξερε καν το πραγματικό της όνομα…
«Bία,» Ο Έρικ της φώναξε καθώς περνούσε από την πόρτα του διαμερίσματός του στη σοφίτα. «Που είσαι;»
Κοίταξε έξω από το παράθυρο στην κρεβατοκάμαρα του Έρικ με θέα στο Σιάτλ. Η Βίβιαν λάτρευε τη θέα. Η Βίβιαν γύρισε προς τον Έρικ καθώς έμπαινε στο δωμάτιο. Ήταν ο πιο υπέροχος άντρας που είχε δει ποτέ. Σκούρα μαύρα μαλλιά και μάτια στο χρώμα της θάλασσας της Καραϊβικής σε ένα κορμί σμιλεμένο με σκληρούς μύες. Αυτή η υπέροχη σωματική διάπλαση ήταν που την είχε τραβήξει κοντά του, αλλά ήταν η καρδιά του που την είχε κάνει να ερωτευτεί βαθιά. Η Βίβιαν χαμογέλασε και τον συνάντησε στη μέση του δωματίου. Την τράβηξε στην αγκαλιά του και ακούμπησε τα χείλη του στα δικά της.
Η Βίβιαν έγειρε πάνω του και εκείνος βάθυνε το φιλί. Σήκωσε το κεφάλι του και της χαμογέλασε. «Το είχα ανάγκη αυτό όλη μέρα», της είπε.
«Μου έλειψες.»
«Δεν έχει περάσει τόσος καιρός», του είπε. «Λίγες ώρες τίποτα παραπάνω».
«Κάθε δευτερόλεπτο που είμαι μακριά σου είναι πολύς καιρός», απάντησε με έναν υπαινιγμό απόλαυσης στον τόνο του. «Το μισώ όταν πρέπει να σε αφήσω».
Η Βίβιαν έγειρε το κεφάλι της στο στήθος του. Απολάμβανε τη ζεστασιά και τη δύναμή του. Την έκανε να νιώθει ασφαλής και επιθυμητή. Έκλεισε τα μάτια της και πήρε μια βαθιά ανάσα. Γεύτηκε το μοσχομυρωδάτο άρωμα του και φαντάστηκε ότι δεν υπήρχε τίποτα που θα μπορούσε να τους χωρίσει. Είχε τόσα πολλά μυστικά και φοβόταν ότι θα τη μισούσε όταν τα άκουγε όλα. Είχε ένα που μπορεί να του άρεσε, αλλά δεν ήταν έτοιμη να το πιστέψει. Η Βίβιαν χρειαζόταν περισσότερες αποδείξεις για να πιστέψει η ίδια σε αυτό.
«Είσαι λυπημένη;» τη ρώτησε.
«Όχι», απάντησε εκείνη. «Είμαι χαρούμενη.» Η Βίβιαν του έριξε μια ματιά. «Πες μου για το πρωινό σου. Πήγαν όλα καλά;» Αυτό ήταν το κομμάτι που μισούσε. Ήταν πράκτορας του
