Έρικ τη φίλησε γρήγορα και μετά απομακρύνθηκε. «Κάνεις τα πράγματα δύσκολα. Θα επιστρέψω λίγο πριν φύγουμε για τη φιλανθρωπική εκδήλωση». Με αυτά τα λόγια στριφογύρισε στις φτέρνες του και έφυγε αρπάζοντας το laptop του καθώς έβγαινε έξω. Η Βίβιαν έβγαλε μια ανάσα και προσευχήθηκε να έπαιρνε τη σωστή απόφαση. Αγαπούσε τον Έρικ. Ίσως ήταν καιρός να είναι ειλικρινής μαζί του.
Η Βίβιαν φορούσε ένα σκούρο γκρι φόρεμα που έφτανε λίγο πιο πάνω από τον αστράγαλο με ασημί παγιέτες στη βαθιά λαιμόκοψη V και τη μέση του φορέματος. Το μεταξωτό υλικό στροβιλιζόταν γύρω από τα πόδια της καθώς περπατούσε. Είχε συνδυάσει το φόρεμα με ασημί γόβες μισής ίντσας. Η Βίβιαν ήθελε να είναι προετοιμασμένη για κάθε πιθανότητα και δεν ήθελε να τρέξει με γόβες στιλέτο αν χρειαζόταν.
Ο Έρικ αγκάλιασε τη μέση της με το μπράτσο του και την τράβηξε κοντά.Πρέπει να σου συστήσω τον υπεύθυνο».
Η Βίβιαν κατάπιε με δυσκολία. Αυτή ήταν η στιγμή της αλήθειας. Λοιπόν, όχι η πλήρης αλήθεια, αλλά η στιγμή που θα συναντούσε επιτέλους τον Μιγκέλ Σαντιάγκο. Όλη η δουλειά που είχε κάνει την είχε οδηγήσει σε αυτό το σημείο. Από τη μια ήθελε να γυρίσει και να φύγει. Να προσποιηθεί ότι δεν έλεγε ψέματα στον άντρα που αγαπούσε και ότι όλα αυτά ήταν ένα φρικτό όνειρο. Η ζωή της ήταν τέλεια — εκτός από τα ψέματα και τα μυστικά.
«Μιγκέλ», φώναξε ο Έρικ.
«Α», είπε ένας άντρας καθώς γύρισε προς τον Έρικ. Είχε μαυρισμένο δέρμα, σκούρα μαλλιά και καστανά μάτια. Ήταν σχεδόν… όμορφος. «Ποια είναι αυτή η υπέροχη γυναίκα στο πλευρό σου;»
«Αυτή είναι η Βιτόρια Μαρτέλ», είπε ο Έρικ.
«Παρακαλώ να με λέτε Βία», είπε η Vivian. Μισούσε τα ψέματα, αλλά ήταν απαραίτητα.
Ο Μιγκέλ σήκωσε το χέρι της και πίεσε τα χείλη του στο πίσω μέρος του. «Είναι χαρά μου που σε γνωρίζω».
Με το ζόρι κρατήθηκε για να μην τραβήξει το χέρι της. Αυτός ο σατανικός άντρας τόλμησε να πιέσει τα χείλη του στο χέρι της. Καταπίεσε την αηδία της και φόρεσε ένα χαμόγελο στο πρόσωπό της. Η Βίβιαν ήλπιζε ότι δεν φαινόταν τόσο ψεύτικο όσο το ένοιωθε. «Είναι υπέροχο να συναντώ επιτέλους τον άνθρωπο με τον οποίο συνεργάζεται στενά ο Έρικ».
«Ελπίζω να ήρθατε για να διασκεδάσετε. Υπάρχει άφθονο φαγητό και σαμπάνια.» Έδειξε προς τους σερβιτόρους που κυκλοφορούσαν στο δωμάτιο. «Σερβιριστείτε και απολαύστε τη βραδινή διασκέδαση.»
Με αυτά τα λόγια έγνεψε και άφησε τη Βίβιαν και τον Έρικ μόνους. «Υπάρχει πολύς κόσμος εδώ». Συνάντησε το βλέμμα του Έρικ. «Τους ξέρεις όλους εδώ;»
«Όχι», είπε. «Αλλά βλέπω κάποιον με τον οποίο πρέπει να μιλήσω. Θα είσαι καλά μόνη σου για λίγο;»
«Φυσικά», είπε εκείνη και άρπαξε ένα ποτήρι σαμπάνια από έναν δίσκο καθώς περνούσε ένας σερβιτόρος. Το ύψωσε σε μία πρόποση. «Θα είμαι υπέροχα, αλλά να επιστρέψεις γρήγορα».
Η Βίβιαν είχε τις υποψίες της αλλά τις κράτησε για τον εαυτό της. Αντίθετα, ήπιε μια γουλιά από τη σαμπάνια της και κράτησε την προσοχή της στις κινήσεις του Έρικ.
