ดังนั้นฉันจึงปิดกล้องสำรวจด้วยฝาชนิดพิเศษและพับขากล้องไว้แล้วสะพายไว้บนบ่าอย่างปลอดภัยโดยจับสายรัดไว้บนไหล่ จากนั้นก็ใส่สมุดบัญชีรายวันไว้ในกระเป๋า
ผูกเท้าให้แน่นกับสกีและตามไปให้ทันกองทำงาน ฉันรู้สึกหงุดหงิดเพราะระยะเดินทางก่อนพายุหิมะเข้านั้นวัดแล้วก็เกือบ 2 ชั่วโมง ดังนั้นขณะนี้พวกนั้นทำการเคลียร์พื้นที่ไปไกลมากกว่าสามกิโลเมตรและตอนนี้พวกเขากำลังยืนรอฉันเฉย ๆ ข้างทะเลสาบน้ำแข็งตรงที่ปลายเส้นทางที่กำหนดไว้
บางทีผู้อ่านเข้าใจอยู่แล้วว่าหิมะบนคาบสมุทรไทมีร์ (Taimyr) นั้นแตกต่างจากแผ่นดินใหญ่ หิมะที่นี่หนักและอัดแน่นด้วยน้ำหนักของตัวมันเองแล้วกลายเป็นหินหิมะ ทำให้พื้นผิวของทุ่งทุนดรากลายเป็นเปลือกแข็ง ๆ ขรุขระเหมือนกระดาษทรายทำให้สกีไม่ไป ในกองงานภูมิประเทศนั้นเราไม่ใช้สกีเหมือนนักกีฬาที่มีเสาสกี เพราะทุกอย่างที่ใช้สำหรับการทำงานต้องถือด้วยมือ เช่นเลื่อยมือสำหรับเลื่อย
ไม้ระแนง แบตเตอรี่และหลอดไฟสำหรับรั้ว
ทุกวันฉันเดินวัดระยะทางระหว่างจุดสำคัญของภูมิประเทศแต่ละจุดและจากนั้นก็วัดมุมแนวตั้งและแนวนอนตามข้อมูลของภูมิประเทศด้วยกล้องสำรวจแล้วก็บันทึกข้อมูลทั้งหมดลงในสมุดบันทึกเฉพาะ เริ่มมืดแล้วฉันไถลตัวลงเนินหิมะไปตามทางของรถแทรกเตอร์ ลมหนาวพัดมาปะทะหน้าฉันอย่างจังอีกครั้ง ฉันต้องคลุมหน้าด้วยถุงมือหนา ๆ เพื่อให้อุ่น แน่นอนว่าฉันต้องเริ่มเช็คใบหน้าเพื่อไม่ให้เกิดอาการบวมเป็นน้ำเหลือง
