җил,Йөрмә тәрәз төбендә.
Исемнәрен, билләһи, дим,
Әйтәсем юк һичкемгә.
ЗӘҢГӘР ГӨЛЛӘР ИСЕ КУЛЫМДА
Яшь гомерләр – зәңгәр чәчәк.
Р. И-гә
Сугыш чоры ялкыннары аша
Төсмерләнгән киләчәк тормыш…
Безнең яшәү, сеңелем, – шул киләчәк,
Аны тулырак күрергә тырыш.
Безнең инде яшәү мәйданы ул,
Яктыр шунда, нурлар сибеп ян.
Утырмасын уйга бары дуен,
Сүрелмәсен мәңге безнең кан!
Сыенмадык, шаять, сыенмабыз
Нафталинлы уют астына.
Тынгысыз җан, бәйге аты сыман,
Мәйданнарга һаман ашкына.
Дәвам итә шулай безнең гомер
Йөрәк әйткән теләк юлында.
Кыныдагы кылыч белән бергә
Зәңгәр гөлләр исе кулымда.
Күңелле дә, сеңелем, бу тормышның,
Бу яшәүнең ямен сизүләр,
Тынычлыкка даулап карт галәмне,
Киләчәккә сәлам бирүләр.
Яшәү шундый гүзәл дә бит үзе,
Утта янсын сугыш дөньясы…
Туганыбыз Җәлил калган җирдән
Ерак түгел НАТО межасы.
Җәлил, Җәлил!..
Кылыч белән бергә
Зәңгәр гөлләр исе кулымда!..
Шулай менә дәвам итә йөрәк
Алсу гөлле кырлар юлында.
Заман үтә әле нечкә төштән,
Дөнья әле – мөгезгә-мөгез, –
Каршыбызда һәрбер кызыл төскә
Бәбәкләрен акайткан «үгез»!
Ә күңелле, сеңелем,
Йөрәгеңдә
Үз илеңнең көчен сизүе:
Кагылып кара, әгәр чамаң җитсә,
Орынып кара, сугыш үгезе!..
Тарих үзе рөхсәт бирә безгә
Кирәк чакта кырыс булырга:
Тынычлыкка борын сузганнарның
Колакларын тотып борырга.
Өченче кат юлга чыкмас борын,
Уйла, сугыш, ахмак, аз гына:
Тынычлыкка кулын сузганнарның
Башы оча аяк астына…
…Кирәгендә мөмкин елмаерга,
Кирәгендә кырыс булырга.
Кыныдагы кылыч белән бергә
Зәңгәр гөлләр исе кулымда.
Күңелле лә, сеңелем, бу тормышның,
Яшәвеңнең ямен сизүләр:
Галәмдәге аең балконыннан
Киләчәккә сәлам бирүләр.
Чакырулар иске, карт дөньяны
Сугышларсыз, тыныч сәфәргә.
Тагын бер кат шулай яшәр идек,
Ике килсә гомер әгәр дә!..
«Тукайга һәйкәл…»
Тукайга һәйкәл
Куйган көн иде –
Хәтерләрмендер
Мәңгегә сине…
Гөлнең яшьлектәй
Сафларын җыйдык, –
Даһи каршына
Барасы идек.
Ефәк күлмәктә
Ислемай исе
Сөйләде миңа
Синдәге хисне.
«…Икәүләп барсак,
Күршеләр күрер,
Безнең исемнәр
Телләргә керер.
Хушбуй исе дә
Чәчәк
