с места»; leggja – класть; staður – место).
Báráður hló að þessu og sagði, að þau mættu verða fegin að losast við sig, því að hann væri þeim aðeins til þyngsla. Karl og kerling eru nú mjög hnuggin og sorgbitin út af því, ef þau þurfi nú að sjá á bak syni sínum, sem þeim þótti svo vænt um. Nú líður, þar til afmælisdagurinn kemur. Þá segir Báráður, að það sé bezt fyrir þau karl og kerlingu að fara út í skóg í dag, því þeim þyki líklega ekki svo skemmtilegt að sjá, þegar Rauðskeggur fari með sig í burtu. En til þess að þau geti eitthvað gert, sagði hann þeim að fara með rekkjuvoðirnar úr rekkjum sínum og tína úr þeim flær og lýs. Þau kvöddu þá son sinn með miklum harmi og lögðu af stað með rekkjuvoðirnar.
Þegar þau voru farin (когда они ушли), fór Báráður inn (вошёл Баурауд в дом), settist á pallinn og var alls ókvíðinn (сел на скамью и сидит как ни в чём не бывало: «был полностью спокоен»; setjast – садиться; pallur – ступенька; чердак; поднятая часть пола с находящимися на ней скамьями или кроватями; ókvíðinn – спокойный; kvíðinn – беспокойный; kvíða – беспокоиться). Að stundu liðinni var drepið á dyr (по прошествии некоторого времени /часа/ в дверь постучали; stund – промежуток времени; час; líða – проходить; drepa á dyr – стучать в дверь), og gekk Báráður til dyra (и пошёл Баурауд к двери). Sá hann þá (увидел он тогда), að lágur maður rauðskeggjaður stóð við bæjardyrnar (что маленький человечек с рыжей бородой стоит у двери дома: «хутора»; bæjardyr – дверь дома; ворота хутора; bær – хуторок). Hann kastar kveðju á Báráð (здоровается он с Баураудом) og segir (и говорит): „Heill sértu (будь здоров; heill – здоровый; целый), sonur góður (сынок: «сын хороший»).“
Þegar þau voru farin, fór Báráður inn, settist á pallinn og var alls ókvíðinn. Að stundu liðinni var drepið á dyr, og gekk Báráður til dyra. Sá hann þá, að lágur maður rauðskeggjaður stóð við bæjardyrnar. Hann kastar kveðju á Báráð og segir: „Heill sértu, sonur góður.“
„Svo sértu líka (и тебе того же). En ég er ekki þinn sonur (но не сынок я тебе: «я не твой сын»), heldur karls og kerlingar (а мужа и жены /старика и старухи/),“ segir Báráður (сказал Баурауд).
„Já, svei kerlingunni (да, чёрт подери эту старуху; svei – фу! вот чёрт!), sem soðið drakk og beinin át (которая отвар выпила и кости съела), því að hvorki ætlaðist ég til (ведь я хотел), að yrði í þér aflið né vitið (чтоб не было в тебе ни силы, ни разума; afl – сила; мощь; энергия),“ segir Rauðskeggur (говорит Рыжебородый).
„Blessuð veri móðir mín fyrir það (дай бог здоровья моей матушке: «здорова будь матушка моя» за это; blessaður – благословенный; blessa – благословлять; sæll og blessaður! – здравствуй!; vertu blessaður! – до свидания!),“ segir strákur (говорит паренёк; strákur – мальчик, парень).
„Svo sértu líka. En ég er ekki þinn sonur, heldur karls og kerlingar,“ segir Báráður.
„Já, svei kerlingunni, sem soðið drakk og beinin át, því að hvorki ætlaðist ég til, að yrði í þér aflið né vitið,“ segir Rauðskeggur.
„Blessuð veri móðir mín fyrir það,“ segir strákur.
„Eru karl og kerling heima núna (муж с женой дома сейчас)?“ spyr Rauðskeggur (спрашивает Рыжебородый).
„Nei (нет),“ svarar Báráður (отвечает Баурауд).
„Hvar eru þau (где они)?“
„Þau eru út í skógi (они в лесу),“ segir strákur (говорит мальчик).
„Hvað eru þau þar að gera (что они там делают)?“
„Þau ætluðu að skilja eftir það (они собирались оставить там то; skilja eftir e-ð – оставлять что-л.), sem þau fyndu (что они найдут; finna – находить), en koma með það (и вернуться с тем), sem þau fyndu ekki (что не найдут),“ sagði strákur (ответил паренёк).
„Eru karl og kerling heima núna?“ spyr Rauðskeggur. „Nei,“ svarar Báráður. „Hvar eru þau?“
„Þau eru út í skógi,“ segir strákur.
„Hvað eru þau þar að gera?“
„Þau ætluðu að skilja eftir það, sem þau fyndu, en koma með það, sem þau fyndu ekki,“ sagði strákur.
„Að koma með það (вернуться с тем), sem þau finna ekki (что не найдут), en skilja það eftir (и оставить там то), sem þau finna (что найдут)? Það skil ég ekki (этого я не пойму)
