gedirsən? – geoloq incik səslə soruşdu.
– Xantı-Mansiyskə, – dedim. Bir dəqiqə sonra isə artıq evdə idim. Dəhlizdə qonşum – bağçaya gedən Roma üstümə düşdü. Ayağımın birini qucaqlayıb de-di:
– Biz isə nənəmlə birlikdə Kafkanı oxumuşuq!
Mən qıyya çəkib qaçmaq istədim. Amma Roma ayağımdan möhkəm yapışmışdı.
– Xoşuna gəldi bəs? – mən soruşdum.
– Belə də, – Roma dilləndi.
– Dostum, bəlkə, nəyisə səhv salırsan?
Onda bağça uşağı evdən iri sınıq-salxaq bir kitab gətirib içindəki kaska şəklini göstərdi:
– Kafka!
– Sən ağıllı oğlansan, – mən dedim. – Amma bir az pəltəksən. Bəlkə, sənə tüfəng hədiyyə edim?
Elə də etdim.”
– Əhsən! – Frida Şteyn dedi. Mən yenə şampan si-fariş etdim.
– Mən bilirəm ki, – Frida dedi, – siz novellalar ya-zırsınız. Onları oxuya bilərəmmi? Yanınızda var indi?
– İndi yanımda yalnız hələ mövcud olmayanlardır, – mən dedim.
– Əhsən! – dedi Frida.
Yenə şampan sifariş etdim…
Gecə biz təmiz bir blokda dayanmışdıq. Bir istə-dim Fridanı öpüm. Daha doğrusu, ona sarı hiss oluna-caq dərəcədə büdrədim.
– Əhsən, – Frida dedi. – Siz lap donuz kimi sər-xoşsunuz!
O vaxtdan Frida mənə daha zəng etmədi.
Pəncərənin arxasındakı sərçələrə bənzəyən günlər – boz və bir-birindən seçilməyən – ard-arda ötüb ge-dirdilər. Yuxu, qatıq, iş, Zolyanın əsərləri. Xəstələn-dim, sonra da sağaldım. Bir televizor aldım kreditə.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.
